Το πρόβλημα με τα καφενεία στα χωριά που κλείνουν, δεν είναι σημερινό. Έχει σχεδόν δύο δεκαετίες πια και είχε κορυφωθεί παλιότερα όταν απαιτήθηκε να ασφαλίζονται οι ιδιοκτήτες με τις νέες ασφαλιστικές κατηγορίες ως επιχειρηματίες.
Τώρα είναι επιπλέον το αυξημένο ενεργειακό κόστος και η ακρίβεια που λυγίζει τα μικρά καταστήματα στα χωριά μας.
Εμείς ειδικά εδώ στην Ήπειρο, που ξέρουμε από χρόνια πια ότι τα χωριά μικραίνουν και χάνουν τον πληθυσμό τους, καταλαβαίνουμε και καλύτερα τι σημαίνει και ερήμωση της υπαίθρου. Το ερώτημα είναι αν μπορεί και να γίνει και κάτι, στο πλαίσιο μίας περιόδου που όλα έχουν γίνει πιο δύσκολα για όλους, σε χωριά και πόλεις.
Κάποιες νομικές λύσεις θα μπορούσαν να βρεθούν όπως πχ η στήριξη των μικρών χωριών κάτω των 300 ατόμων. Θα μπορούσε όμως να βρεθούν και λύσεις για αυτοοργάνωση κυρίως μέσω των δήμων. Μια λειτουργία ίσως σαν συνεταιριστική με την ανάληψη των βαρών από τους δήμους. Μία ιδέα είναι κι αυτή. Προς μία κατεύθυνση που περνάει κυρίως μέσα από τις τοπικές κοινωνίες που ενδεχομένως να κρύβουν και δυνάμεις ανανέωσης.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
