Είναι τόσο αυξημένη πια η επικοινωνία που μοιάζει να γίνεται πρόβλημα και αρχίζει και μας λείπει η φυσική επαφή. Δεν είναι μόνο η έλλειψη της επαφής και ο εγκλεισμός που μας κάνει να επιθυμούμε ξανά την επαφή και την ελευθερία των επιλογών να συναντήσουμε όποιον θέλουμε, όποτε θέλουμε.
Είναι ότι βλέπουμε κι ότι δεν πάει μακριά και η εκ του μακρόθεν συνάντηση, ότι έχει τα προβλήματά της.
Είναι αναμφισβήτητο ότι αυτό τον καιρό χρειαζόμαστε την ψηφιακή επικοινωνία. Τη θέλουμε ακόμα και ως φάρμακο, ως θεραπεία της έλλειψης της εικόνας, της αίσθησης του προσώπου του άλλου. Μόνο με την φωνή από το τηλέφωνο δεν πας μακριά, σύντομα νιώθεις την έλλειψη.
Αλλά η υποκατάσταση της αυθεντικής επαφής με την ψηφιακή, συνδυάζεται και με την ψυχρότητα της διαμεσολάβησης της τεχνολογίας και αυτή τη χαρακτηριστική αίσθηση ότι δεν μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα όσο συνδέεσαι μόνο με την εικόνα του άλλου. Γιατί οι άνθρωποι δεν είμαστε εικόνες και επικοινωνούμε μόνο όταν σπάει το κέλυφος που περιβάλλει όσα είμαστε στα αλήθεια πίσω από το προσωπείο.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
