Όσο περνάει ο καιρός δεν είναι σίγουρο ότι διατηρούνται τα ενθαρρυντικά σημεία που διαπιστώναμε αρχικά με την καραντίνα. Ο εθελοντισμός, το ενδιαφέρον για τον άλλο, η αλληλεγγύη, η θετική διάθεση και η κοινή προσπάθεια, φαίνεται ότι δοκιμάζονται πλέον. Κι αυτό γιατί δεν μπορούν να εφαρμοστούν από μία διαρκή κατάσταση απόστασης. Δεν γίνεται να διατηρήσουμε το «μαζί» για πολύ καιρό ακόμα όσο υπάρχει το κενό ανάμεσά μας και η συνθήκη του εγκλεισμού.
Δημιουργούνται νέα δεδομένα από την παράταση της απομόνωσης και της αποστασιοποίησης. Και μπορεί να γίναμε ειδικοί στις τηλεδιασκέψεις και τις πλατφόρμες επικοινωνίας όμως η απόσταση δεν καλύπτεται τόσο εύκολα όσο μας δείχνουν οι δυνατότητες του διαδικτύου.
Όσο περισσότερο συνηθίζουμε στην επικοινωνία από μακριά τόσο πιο πιθανό γίνεται να τη διατηρήσουμε και μετά. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μόλις κερδίσουμε τον πόλεμο με τον ιό, θα υπάρξει κι ένα ξέσπασμα, μία εκτόνωση για επαφή, συναντήσεις ή ταξίδια, όμως η δυνατότητα να αποφύγουμε τον άλλο ή να τον κρατήσουμε σε απόσταση, θα έχει μετατραπεί και σε μία δεξιότητά μας. Μπορεί να έρχεται για να μείνει.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
