Η ανησυχία που προκαλεί η πανδημία ενάμιση χρόνο τώρα δεν είναι καλό υπόστρωμα για να αφιερωθείς στην ανάγνωση. Μπορεί ο διαθέσιμος χρόνος να ήταν περισσότερος, όμως η συγκέντρωση που απαιτείται, έλειψε. Κάποιοι πάντως τα κατάφεραν και διάβασαν πολύ, κυρίως όσοι ήταν κι από πριν συνηθισμένοι στο να ζουν σε κλειστό περιβάλλον, με έλεγχο πάνω στον χρόνο τους.
Και δεν είναι τυχαίο που έπεσε τόσος κόσμος πάνω στις τηλεοπτικές σειρές και τις ταινίες. Η μικρή οθόνη προσφέρεται να σε κρατάει σε μία χαλαρή επαφή, που επιτρέπει να ξεφεύγει και λίγο το μυαλό σου κάθε τόσο και σε άλλα πλην αυτών που παρακολουθείς. Ενώ το διάβασμα προϋποθέτει συγκέντρωση.
Μία ενδιάμεση λύση που βρήκα ήταν να διαβάζω δοκίμια. Και μάλιστα σε σκληρά θέματα όπως το Κυπριακό, η τρομοκρατία, οι επιπτώσεις των μνημονίων, ο ναζισμός και η ακροδεξιά. Θέματα που απαιτούν πολύ την προσοχή σου και σε πηγαίνουν σε δρόμους που ως ένα βαθμό δεν έχουν σχέση με την πανδημία.
Το αν κατάφερα να κερδίσω και κάτι βαθύτερο από τα διαβάσματα, αυτά, θα δείξει…
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
