Βλέπω τελευταία πολλές αναρτήσεις και ανακοινώσεις για τη σωτηρία και φροντίδα ζώων που βρίσκονται σε κίνδυνο και εγκατάλειψη. Το έχουμε επισημάνει ξανά το θέμα όταν έγινε η συζήτηση για στειρώσεις και τις πολιτικές για αδέσποτα.
Πολλοί φιλόζωοι βλέποντας ότι δεν γίνεται και τίποτα δραστικό κεντρικά με τις πολιτικές που ανακοινώνονται, μπαίνουν μπροστά και σηκώνουν μεγάλο βάρος με τη θεραπεία ζώων ή τις υιοθεσίες. Πόσο όμως να αντέξουν οι εθελοντές; Πόσο να αντέξουν οικονομικά ή στην προσωπική τους ζωή με τόσα αδέσποτα που είναι γύρω μας;
Θα μπορούσε να υπάρχει και μία οργανωμένη πολιτική στήριξης των εθελοντών. Άλλωστε δεν γίνεται να μπουν όλα τα ζώα στα καταφύγια όπως νομίζουν κάποιοι. Θα μπορούσε όμως ο κάθε δήμος να βοηθά τις γειτονιές να ταΐζουν τις γάτες τους ή να φροντίζουν τους σκύλους. Κάπως να πάει κοντά στον δρόμο η όλη η προσπάθεια εκεί που τελικά καταλήγει και το μικρό ζώο που το εγκαταλείπουν. Και σε συνδυασμό με μία ευρεία καμπάνια υιοθεσιών, κάπως να υποστηρίζεται η ευζωία των ζώων. Ιδέες λέμε, σε ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
