Η μάχη των αγροτών για να μπορέσουν να αντέξουν και να μη φύγουν από την παραγωγή μπροστά στο κόστος που καλούνται να αντιμετωπίσουν.
Η μάχη των καταναλωτών μπροστά στο ράφι ώστε να εξασφαλίσουν τα βασικά αγαθά χωρίς να καταρρεύσει ο μισθός πριν από το τέλος του μήνα.
Και η μάχη των εργαζομένων να έχουν ένα εισόδημα από τη δουλειά τους που να τους επιτρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται και να βιοπορίζονται έχοντας και κάποια προσμονή για το μέλλον.
Αυτήν την περίοδο αυτά είναι τα πολύ κρίσιμα μέτωπα μέσα στην κοινωνία. Συν το θέμα των πανεπιστημίων, μία πτυχή του οποίου είναι η ανησυχία των νέων παιδιών ότι τα πτυχία τους δεν θα έχουν αντίκρισμα και ότι οι σπουδές θα είναι θέμα των εχόντων και μόνο.
Γίνεται φανερό ότι αυτό που ζητά ο πολύς κόσμος είναι να έχει ένα μέρος από την αναδιανομή του πλούτου της χώρας. Όταν η ίδια η κυβέρνηση παρουσιάζει μία σχεδόν ειδυλλιακή εικόνα για την πρόοδο της οικονομίας και την αλλαγή θέσης της χώρας στις παγκόσμιες αγορές, τότε οι εργαζόμενοι μπορούν να προσδοκάνε και αυτοί ότι θα έχουν ένα μερίδιο. Όπως και οι αγρότες που παράγουν την τροφή όλων των υπολοίπων.
Και υπό αυτήν την έννοια το πολιτικό ζήτημα που γεννιέται είναι αν η κυβέρνηση μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανάγκες και όχι να τις μεταθέσει στο μέλλον ή να αλλάξει ατζέντα.
Φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο όριο στο οποίο η κατάσταση είναι πολύ γειωμένη στην πραγματικότητα. Στο τέλος του μήνα ο κόσμος θέλει να ξέρει τι θα του έχει μείνει στην τσέπη του.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
