Τους παράγοντες που καθορίζουν την αυτοεκτίμηση των εφήβων εντόπισαν ερευνητές σε μία νέα διαχρονική μελέτη.
Οι νέοι που δεν έχουν υποστήριξη από τους γονείς και τους φίλους τους έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση από εκείνους που έχουν υποστήριξη από το οικογενειακό ή το φιλικό περίγυρο τους, λέει μία νέα διαχρονική μελέτη που κάνει βαθιά βουτιά στην αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση των εφήβων καθώς και τον ρόλο που παίζουν οι γονείς – ειδικότερα οι μητέρες- καθώς και οι φίλοι στη διαμόρφωση του τρόπου που αισθάνονται για τον εαυτό τους οι νέοι.
Αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση για τους περισσότερους εφήβους, η υποστήριξη από τους φίλους δεν φαίνεται να αντιρροπεί την μειωμένη αυτοπεποίθηση που προκαλείται από την έλλειψη υποστήριξης από τους γονείς.
Ειδικότερα, η μελέτη με επικεφαλής τον Brett Laursen, υποψήφιο διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, εξέτασε τις αναφορές από τέσσερις ομάδες ερευνητών που μελέτησαν περισσότερους από 2000 έφηβους (ηλικίας από 10 έως 14 ετών) από τον Καναδά και τις Η.Π.Α. Προσπάθησαν να ελέγξουν δύο ισχυρισμούς: ότι α) οι στενές σχέσεις με τους φίλους και τους γονείς ενισχύουν την αυτοεκτίμηση των εφήβων και ότι β)οι φίλοι μπορούν να τους βοηθήσουν να αντισταθμίσουν ή να ξεπεράσουν τις κακής ποιότητας σχέσεις με τους γονείς τους.
Τα αποτελέσματα της μελέτης που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Developmental Psychology, έδειξαν ότι η υποστήριξη από τους φίλους σχετίζονταν με την ταυτόχρονη συνολική αυτοεκτίμηση, ένα εύρημα που προέκυψε σε κάθε ένα από τα δείγματα που μελετήθηκαν. Δεν υπήρξαν όμως στοιχεία για τον ισχυρισμό ότι οι θετικές σχέσεις με τους φίλους αντισταθμίζουν τη μειωμένη αυτοεκτίμηση που προκύπτει από την κακή ποιότητα σχέσεων με τους γονείς.
«Από πολλές απόψεις, τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις για τον ρόλο των φίλων και των μητέρων στην αυτοεκτίμηση των εφήβων. Εξετάσαμε νέους από τις τέσσερις μελέτες, σε τέσσερες διαφορετικές τοποθεσίες στη Βόρεια Αμερική. Όχι μόνο δεν βρήκαμε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι φίλοι προστάτευαν από την απουσία υποστηρικτικών γονέων αλλά διαπιστώσαμε επίσης ότι οι προγενέστερες συνδέσεις από την ποιότητα των σχέσεων με την επακόλουθη αυτοεκτίμηση ήταν αδύναμες, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τους αιτιώδεις ισχυρισμούς ότι οι κοντινές σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους οδηγούν σε αλλαγές στην αυτοεκτίμηση των εφήβων» λέει ο Laursen.
Σύμφωνα με τον Laursen «μετά την εξέταση των δεδομένων από τα τέσσερα δείγμα χωριστά και συνολικά, μόνο η οικογενειακή συνοχή προέβλεψε διαχρονικά την αύξηση της αυτοεκτίμησης των εφήβων. Εκείνοι οι νέοι που απολάμβαναν τα οφέλη μίας ισχυρής και δεμένης οικογένειας ήταν αυτοί που είχαν τις περισσότερες πιθανότητες να εκτιμούν τον εαυτό τους κατά την διάρκεια των αρχικών εφηβικών χρόνων».
Όπως καταλήγουν οι ερευνητές, τα περισσότερα στοιχεία αφορούσαν τη σχέση των εφήβων με τη μητέρα τους, καθώς τα στοιχεία για τη σχέση τους με τον πατέρα τους ήταν πολύ λιγότερα και ανεπαρκή.
