Αφού όλοι τα ξέρουν όλα, τότε γιατί χάνουμε χρόνο για να τα συζητάμε ή να κάνουμε πώς τα συζητάμε…
Πόσες και πόσες φορές δεν το σκεφτήκαμε αυτό σε μία κουβέντα σε μία μεγάλη παρέα που δεν είναι όλοι φίλοι μας αλλά είναι γνωστοί και μπορούν να αναπτύξουν τη γνώμη τους. Ή και σε μία ανοιχτή εκδήλωση που μιλάνε άγνωστοι, αλλά σε ένα πλαίσιο που μπορούν να εκφραστούν.
Και προφανώς πρέπει όλοι να μπορούν να μιλάνε ελεύθερα και να εκφράζονται ελεύθερα. Αυτό θα πρέπει να είναι δεδομένο και κατάκτηση ακόμα και για μία μικρή παρέα. Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό για να γίνει μία καλή συζήτηση.
Γιατί αν όλοι μένουν πακτωμένοι στην άποψή τους, τότε δεν αλλάζει τίποτα. Δεν είναι καν συζήτηση αυτό. Και το βλέπουμε συχνά να μην εκφράζονται πια οι άνθρωποι, αλλά να αποφαίνονται. Να είναι τόσο σίγουροι για αυτό που λένε, που να νιώθουν και αλώβητοι, ατάραχοι.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
