Μία υπερβολή με την παρουσίαση των γαλλικών μαχητικών αεροπλάνων χτες, υπήρξε. Δεν είναι η πρώτη φορά που στην Ελλάδα έρχεται σύγχρονος πολεμικός εξοπλισμός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνει και μία τελετή. Ούτε στέκει εδώ το επιχείρημα ότι στη θέση των αεροπλάνων θα έπρεπε να είχαμε πάρει π.χ. νέες κλίνες ΜΕΘ. Το «ψωμί ή όπλα» είναι άλλη συζήτηση που ταιριάζει άλλωστε καλύτερα όταν λαμβάνονται και οι αποφάσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Είναι όμως δύσκολη η περίοδος που διανύουμε και τα κάνει όλα να φαίνονται και πιο δύσκολα. Για αυτό ας μην θεωρούμε λαϊκισμό την αντίδραση κάποιων στις τελετές. Είναι η συγκυρία που σε κάνει να απωθείς τελετές, βιντεάκια και επικοινωνιακές τακτικές. Μία λιτή τελετή θα γινόταν ίσως πιο εύκολα αποδεκτή.
Το μέτρο είναι αυτό που πρέπει να υπολογίζεις στις μέρες μας. Όταν είναι τόσο βαριά τα πράγματα από την πανδημία, είναι λογικό να βαραίνουν και οι ψυχές των ανθρώπων και να αναθεωρούν και πολλές επιλογές τους. Όταν ο άλλος είναι κλεισμένος τόσους μήνες μέσα από το φόβο της νόσησης, μπορεί απλώς να έχει κουραστεί από όσα βλέπει στην τηλεόραση.
Κι όταν δοκιμάζεσαι από την ακρίβεια και δεν ξέρεις πώς θα τα βγάλεις πέρα αυτόν τον μήνα μπορεί να μπεις και στον πειρασμό να μετράς και τα δισεκατομμύρια που πετάνε εκεί πάνω.
Θέλει συνεπώς ψυχραιμία η εποχή μας και ενσυναίσθηση, να μπαίνεις και στη θέση του άλλου, που καμιά φορά θυμώνει και αγανακτεί γιατί έχει παραπάνω από έναν λόγους να το κάνει.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
