Πρόοδος και ευημερία μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν να πατάς ένα κουμπί και να τα έχεις όλα τα κομφόρ. Πατάς τον διακόπτη και έχεις ρεύμα, πατάς το κουμπί και ανοίγει η πόρτα του γκαράζ, ένα άλλο ανάβει το κλιματιστικό και ένα ακόμα σου ζεσταίνει το φαγητό. Κουμπιά, εξηλεκτρισμός, αυτοματισμοί. Το ότι μπορούμε να κινήσουμε το «έξυπνο» σπίτι μας μέσα από το κινητό μας τηλέφωνο, μας φάνηκε κάποια περίοδο το απώτατο όριο της καινοτομίας στα χέρια μας. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα χρειάζεται απλώς ένα βλέμμα για να κινούνται οι μηχανές μας. Μέχρι τότε όμως, έχουμε να λύσουμε και το ζήτημα του λογαριασμού για όλα αυτά. Γιατί κάποτε έρχεται ο λογαριασμός.
Το ότι καλούμαστε να πληρώσουμε τόσο ακριβά την ενέργεια, είναι το άνοιγμα σε ένα κόσμο απομυθοποιημένο, που θεωρούμε ότι μας τραβάει πίσω. Πόσο προοδευτικό μπορεί να είναι να μας βάζει σε έγνοιες για κόστη, λογαριασμούς και χρέη όλο αυτό;
Είναι σίγουρα πάντως μία πραγματικότητα.
Που αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει τίποτα ανέξοδο, τίποτα χωρίς κόστος στη ζωή. Δεν υπάρχει απεριόριστη ενέργεια, ούτε νερό, ούτε καν αέρας στον πλανήτη, τόσο ώστε να μην μας νοιάζει τίποτα όταν πατάμε ένα κουμπί.
Και δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο ο πόλεμος που μακάρι να τέλειωνε αύριο. Κάτι άλλο θα βγει που θα μας θυμίσει ότι οι πόροι του πλανήτη μπορεί να μην ταιριάζουν και απεριόριστα με τις ανάγκες μας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
