Αυτή η αίσθηση που υπάρχει ότι φεύγουμε από τη φάση της πανδημίας δεν εξηγείται με ιατρικούς όρους, από τη στιγμή άλλωστε που οι επιστήμονες ζητάνε αντιθέτως, μεγαλύτερη προσοχή και μέριμνα μπροστά στην απειλή νέων πανδημικών κυμάτων. Ο περισσότερος κόσμος όμως έχει αποφασίσει όπως φαίνεται ότι δεν μπορεί να ζήσει άλλο αποκλεισμένος. Είναι στην ουσία μία νέα συνθήκη που δείχνει να προσαρμόζεται με την ιδέα ότι θα υπάρξει μεν κόστος σε περίπτωση έξαρσης των κρουσμάτων, χρειάζεται όμως από την άλλη να επανέλθει στο σύνολό της η κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα.
Αυτή ακριβώς η συνθήκη είναι που γεννά και πολιτικά αποτελέσματα και το βλέπουμε αυτό στη συζήτηση που έχει ξεσπάσει με την πιθανότητα πρόωρων εκλογών.
Και είναι λογικό να υπάρχει ζήτημα εκλογών το φθινόπωρο, παρά τις διαψεύσεις της κυβέρνησης, γιατί μαζί με το «παράθυρο» της ύφεσης της πανδημίας, υπάρχει και ένα πολιτικό παράθυρο που λέει ότι κάθε κυβέρνηση θα είχε το δικαίωμα να επανακαθορίσει τη θέση της και να ζητήσει ανανέωση της εντολής, μέσα σε περισσότερο «κανονική» κατάσταση.
Ήταν άραγε η περίοδος της πανδημίας που περάσαμε μία εξαίρεση που «αδικεί» την κυβέρνηση η οποία δεν μπόρεσε να έχει τον χρόνο και τον χώρο που είχε σχεδιάσει το 2019; Ή μήπως αντίθετα, ακριβώς τέτοιες περίοδοι είναι που κρίνουν τις ικανότητες των κυβερνήσεων και δεν πρέπει να τις διαχωρίζουμε σε κανονικές και μη;
Υπάρχει άλλωστε μία ακόμα μεγαλύτερη ανατροπή της κανονικότητας όπως την ορίζαμε πριν από το 2020, που είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ποιος θα περίμενε κάτι τέτοιο; Και ποιος θα περίμενε ότι θα προέκυπτε μία νέου τύπου κρίση που απειλούσε την κοινωνική και οικονομική ζωή του πλανήτη;
Αλλά, ας μην μένουμε τόσο έκπληκτοι μπροστά στις πρωτόγνωρες καταστάσεις. Γιατί και το 2008-2009 ξέσπασε μία άλλη κρίση, με παγκόσμια επίσης χαρακτηριστικά, που έφερε την Ελλάδα για μία δεκαετία σε βαθιά κρίση και πολιτικές συνδεδεμένες με πρωτόγνωρα επίσης μέτρα για την Ευρώπη.
Τείνεις να πιστεύεις ότι η κρίση έχει περισσότερα μόνιμα χαρακτηριστικά από όσα νομίζαμε και όσα θα θέλαμε. Κι αυτό σημαίνει ότι και οι κυβερνήσεις πρέπει να μάθουν να πολιτεύονται σε τέτοιες καταστάσεις. Ευκαιρίες και «παράθυρα» για κάτι πολύ διαφορετικό, δεν θα υπάρχουν πολλά.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
