Η πόλη είναι ξεχασμένη σε πολλά σημεία της. Αλλά είναι κάτι που συμβαίνει στις πόλεις γιατί αλλάζουν πολλά και γρήγορα μερικές φορές. Ας αναρωτηθούμε τι λέμε «πάω στην αγορά» σήμερα τι λέγαμε πριν από 30 χρόνια. Κι άλλο λέμε εμείς «πόλη» στα 50 μας κι άλλο τα παιδιά μας στα 20 τους. Εξ ου ίσως και μία τάση ρετρό, με πολλές νοσταλγικές φωτογραφίες που φτάνουν το αίσθημα νοσταλγίας ακόμα και στη ζωή της δεκαετίας του ’90. Που σημαίνει ότι μας λείπει κάτι σχετικά πρόσφατο.
Ακόμα χειρότερα όμως έκαναν τα πράγματα οι κρίσεις που βιώσαμε και άφησαν τα σημάδια τους πάνω στην πόλη. Κρίσεις που δεν λένε να τελειώσουν έχεις την αίσθηση, αλλάζοντας συνέχεια και τη μορφή όσων γνωρίζαμε ως οικεία και συνηθισμένα. Δεν έχεις κάποιος να δει τη σειρά από κλειστά καταστήματα σε διάφορους δρόμους.
Αλλά από την άλλη, δεν πρέπει να αφήνουμε την πόλη ξεχασμένη και διάφορα σημεία της να ρημάζουν, να χορταριάζουν και να ερημώνουν. Αύριο μεθαύριο άλλωστε μπορεί να επανέλθουν με άλλες χρήσεις. Αλλά κυρίως για να ,η νιώθουμε σήμερα αυτό το αίσθημα της ερήμωσης.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
