Δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα, αλλά ο κύκλος της ανάθεσης έκλεισε. Ανεξάρτητα αν δεν έχει ανοίξει κάποιος άλλος κύκλος, αυτός έκλεισε. Το θα ψηφίσω κυβέρνηση και αυτή θα μου λύσει τα προβλήματα, δεν πιάνει πια. Είτε γιατί η κυβέρνηση μπορεί να σου φέρει ένα μνημόνιο ή μία νέα φορολόγηση που δεν στην είχε ανακοινώσει, είτε γιατί θα φέρει ένα νόμο τύπου γάμος ομόφυλων ζευγαριών που δεν πίστευες ότι θα το έκανε.
Αλλά και όσοι αναθέτουν στην αντιπολίτευση να διαμαρτύρεται για αυτούς, ανακαλύπτουν ότι μπορεί και να μην διαμαρτύρεται πάντα αλλά να συναινεί σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες, αλλά και ότι μπορεί η αντιπολιτευτική θέση της να μην συμφωνεί με τη δική μας πια.
Φυσιολογικά ακούγονται όλα αυτά πάντως. Φτάνει να συμμετέχεις κι εσύ. Γιατί αν κάθεσαι στον καναπέ σου, και κρίνεις από απόσταση τους πάντες, τότε όχι απλώς δεν αλλάζεις τίποτα, αλλά βαθαίνει μέσα σου η απογοήτευση. Οι καιροί που πιστεύαμε ότι θα εκπροσωπούν τα συμφέροντά μας όσοι πριμοδοτούνται απλώς με την ψήφο μας πέρασε. Τώρα απαιτείται συμμετοχή, συνδιαμόρφωση και συνεχής έλεγχος και αυτοέλεγχος. Δύσκολα ίσως όλα τούτα. Αλλά καλύτερα από την ανάθεση.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
