Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στην υπ. αριθμ. 1084/22-4-2020 Συνεδρία της με τηλεδιάσκεψη, συζήτησε δύο θέματα που άπτονται των νομοθετικών αλλαγών, οι οποίες προωθούνται από το ΥΠΑΙΘ.
Το πρώτο θέμα αφορά πρόταση της Ε.Γ. της ΠΟΣΔΕΠ που υποβλήθηκε στη Σύνοδο των Πρυτάνεων στις 8/4/2020, με την οποία ζητείται η προαιρετική παράταση της θητείας των προς αφυπηρέτηση μελών ΔΕΠ. Επικαλούμενη τις αυξημένες διδακτικές ανάγκες των Τμημάτων, η Ε.Γ. της Ομοσπονδίας εισηγείται την παραμονή των ενδιαφερομένων σε προσωποπαγείς θέσεις για μια τριετία, χωρίς δικαίωμα εξέλιξης ή παρουσίας σε συλλογικά όργανα, αλλά με πλήρη μισθό, και την αυτόματη αποχώρησή τους αμέσως μετά την ανάληψη καθηκόντων από νέο μέλος ΔΕΠ που έχει εκλεγεί στην ίδια θέση. Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων εκφράζει την έντονη διαφωνία της με την άποψη αυτή, που εισάγει πλαγίως την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στους πανεπιστημιακούς, ένα αντιαναπτυξιακό και παράλληλα αντικοινωνικό μέτρο. Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα, τα ΑΕΙ χρειάζονται πραγματικές, νέες θέσεις και νέα μέλη προσωπικού. Υποκατάστατα στην επιστημονική και ηλικιακή ανανέωση των πανεπιστημιακών Τμημάτων δεν υπάρχουν, ιδιαίτερα μάλιστα όταν υπάρχει μεγάλος αριθμός νέων επιστημόνων που είτε «λιμνάζουν» στο περιβάλλον των ελληνικών ΑΕΙ λόγω της έλλειψης θέσεων, είτε έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό στη διάρκεια της δεκαετούς κρίσης.
Το δεύτερο θέμα που μας προβληματίζει είναι η κατάθεση του πολυνομοσχεδίου, όπου περιλαμβάνονται σοβαρές ρυθμίσεις και για τα ΑΕΙ, διαρκούσης μάλιστα της πανδημίας. Θα καταθέσουμε δημόσια και εμπεριστατωμένα τις απόψεις μας για όλες τις αλλαγές που προτείνονται στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης, διότι δεν υπάρχουν στεγανά μεταξύ τους. Ωστόσο, θεωρούμε ότι ένα ζήτημα που αφορά τη διαδικασία εκλογής πρυτανικών αρχών πρέπει πιο άμεσα να επισημανθεί, ώστε να συζητηθεί ευρύτερα και να ληφθεί έγκαιρα υπ’ όψιν. Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπως και όλα τα ΑΕΙ, έχει την εμπειρία διοικήσεων, που είχαν στο παρελθόν αναδειχθεί με διάφορους τρόπους. Η πείρα απέδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το μέτρο που ισχύει σήμερα, δηλαδή η ανεξάρτητη κάθοδος των υποψηφίων αντιπρυτάνεων στις εκλογές, έχει πάρα πολλά οφέλη: αφαιρεί τη βάση πάνω στην οποία αναπτύσσονται οι πελατειακές σχέσεις, εγγυάται τον πλουραλισμό και εξασφαλίζει τη λειτουργικότητα του πρυτανικού σχήματος, μέσω της συμπληρωματικότητας στην εμπειρία και τις δεξιότητες. Η δυνατότητα ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων κατήργησε εν τοις πράγμασι τις ευκαιριακές «συνεργασίες» και εμπέδωσε ένα πνεύμα αντιπροσωπευτικότητας, αξιοκρατίας και αξιοπρέπειας στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Στο Ίδρυμά μας, και εξ όσων γνωρίζουμε σε άλλα ΑΕΙ, δυσλειτουργίες και «ασυμβατότητα χαρακτήρων» στο πρυτανικό συμβούλιο δεν παρατηρήθηκαν.
