Δεν είναι η εποχή για να μικραίνουμε τη συζήτηση για την αντιμετώπιση. Οι οδηγίες για ανοιχτά παράθυρα στα σχολεία ή οι κουβέρτες για τα παιδιά είναι λογικές και δεν συνιστούν κάποιο πρόβλημα στο άνοιγμα των σχολείων.
Κάθε γιατρός θα πρότεινε τέτοια μέτρα και ειδικά ο αερισμός είναι ένα από τα κλειδιά της πρόληψης εδώ και αιώνες.
Πριν από 10 και 15 χρόνια, θυμόμαστε ότι στα σχολεία μας είχαμε την καμπάνια για τακτικό πλύσιμο χεριών, ώστε να αποφύγουμε τη γρίπη και τους άλλους ιούς, κι ακόμα παραμένει από τις πιο βασικές οδηγίες στα παιδιά, όπως γνωρίζουν καλά όλες οι οικογένειες.
Κατά συνέπεια, η κριτική στην κυβερνητική πολιτική δεν μπορεί να εστιάζει σε αυτά.
Η σάτιρα με την οποία αντιμετωπίζεται η κυβέρνηση, όμως, έχει μία κάποια βάση. Κι αυτό γιατί εμφανίζοντας απλές και βασικές πολιτικές δημόσιας υγείας, ως αποτέλεσμα καινοφανούς σχεδιασμού και μείζονος εκσυγχρονισμού του κράτους με μεγάλα λόγια και συνεντεύξεις, μοιάζει να στηρίζονται πολύ στο επικοινωνιακό κομμάτι.
Την ίδια ώρα, κάποιοι δείκτες της πανδημίας είναι χειρότεροι από άλλες προηγμένες χώρες κι αυτό το καταλαβαίνει ο κόσμος, που θα προτιμούσε πολύ χαμηλότερους τόνους. Δεν μπορεί να ανοίγουν τα σχολεία και να μην γίνεται έστω ένας δειγματοληπτικός έλεγχος σε μία σχολική μονάδα.
Υπήρξε δε επικοινωνιακή χρήση και των εμβολιασμών που μόλις πριν από ένα μήνα αφορούσαν πάνω από 1000 εμβολιαστικά κέντρα και 2 εκατ., εμβολιασμούς το μήνα. Αυτά έλεγαν οι ανακοινώσεις μέχρι να γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχουν τόσα εμβόλια, οπότε άρχισε η συζήτηση περί των δυνατοτήτων των εμβολιασμών και όχι περί της πραγματικότητας.
Προφανώς και το άνοιγμα των πατεντών των εμβολίων- που προτείνουν από πέρυσι πολλοί ειδικοί- δεν θα βοηθήσει άμεσα τους εμβολιασμούς, βλέπει όμως μεσοπρόθεσμα το θέμα της δημόσιας υγείας.
Επίσης, τεχνικές παρακολούθησης των πολιτών για τη μετάδοση της νόσου και τον εντοπισμό των κρουσμάτων μέσω της τεχνολογίας, που δοκιμάστηκαν σε ασιατικές χώρες δεν μπορούν να εφαρμοστούν στη δημοκρατία μας.
Όμως μαζικοί εστιασμένοι έλεγχοι σε χώρους εργασίας, χωριά κλπ- και όχι απλώς εθελοντικοί- σε συνδυασμό με άμεση ενίσχυση των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας ώστε να βοηθάνε τους ασθενείς και ειδικά όσους μένουν μόνοι τους σε καραντίνα- θα ήταν πολιτικές που θα είχαν αποτελέσματα και θα δημιουργούσαν κλίμα εμπιστοσύνης στους πολίτες. Δεν είναι αργά για την κυβέρνηση να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση αφού η πανδημία θα κρατήσει για καιρό.
Τώρα που ανοίγει η δυνατότητα εμβολιασμού για τον ευρύ πληθυσμό πρέπει να αναζητηθούν νέα επίπεδα συνεργασίας όλων μας, ώστε να πετύχει ο εμβολιασμός και γρήγορα να επιστρέψουμε στις ζωές μας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
