Η απόρριψη από το δημοτικό συμβούλιο της πρότασης του Δήμου για έναν νέο αναπτυξιακό οργανισμό, προκάλεσε ένα νέο κύκλο, μία νέα αναπαραγωγή της πεποίθησης της δημοτικής αρχής ότι η αντιπολίτευση δεν την αφήνει να κάνει το έργο της. Το έχουμε ξαναζήσει και με την ιδιωτική αποκομιδή των σκουπιδιών και την αλλαγή του οδοφωτισμού.
Ένα κρίσιμο στοιχείο που μάλλον ξεχνά η δημοτική αρχή, είναι ότι το δημοτικό συμβούλιο είναι κυρίαρχο όργανο και ανεξάρτητο και από την ίδια και από τις παρατάξεις. Είναι μεν πολιτικό όργανο που έχει στη σύνθεσή του το αποτέλεσμα των εκλογών- γιατί αυτό ακριβώς είναι η αιρετή δημοκρατία- έχει όμως θεσμική αυτονομία. Κατά συνέπεια, έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει τις αποφάσεις του ανεξάρτητα πώς τις κρίνει η κάθε πλευρά. Με αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου έγιναν πολλά σε αυτήν την πόλη κι ας αποδείχθηκαν εκ των υστέρων λειψά ή συνάντησαν τις αντιδράσεις μεγάλων μερίδων της κοινωνίας.
Η δημοτική αρχή επίσης, διά του δημάρχου, έχει εκφράσει την αντίθεσή της στην απλή αναλογική, κάτι που επαναλαμβάνει συνέχεια ως και σήμερα, δύο χρόνια μετά τις εκλογές. Είχε επίγνωση όμως η παράταξη του Μ. Ελισάφ του εκλογικού συστήματος και με αυτό αποφάσισε να κατέβει στις εκλογές.
Και η αντιπολίτευση έχει όμως τη δική της οπτική, στον τρόπο που πολιτεύθηκε η ΝΔ όταν έγινε κυβέρνηση, η οποία έδωσε μεγάλες αρμοδιότητες σε μικρότερα όργανα όπως η Οικονομική Επιτροπή, αρμοδιότητες που αξιοποίησε η δημοτική αρχή.
Όλοι μπορούν να έχουν τις δικές τους αιτιάσεις για το πώς λειτουργούν τα θεσμικά όργανα.
Αυτό που δείχνει όμως να μην καταλαβαίνει η δημοτική αρχή, ενίοτε είναι η πολιτική φύση των πραγμάτων. Οι δύο μείζονες αλλαγές που έφερε, στα απορρίμματα και τον οδοφωτισμό, είχαν στον πυρήνα τους τη μεγάλη συμμετοχή ιδιωτών σε δημοτικό έργο. Η σχέση δημοσίου και ιδιωτικού είναι ένα από τα σημαντικότερα διακυβεύματα σε όλον τον κόσμο και έχουν γίνει ακόμα και δημοψηφίσματα σε πολύ μεγάλες πόλεις της Ευρώπης για το ποιος πρέπει να διαχείριζεται τα σκουπίδια ή το νερό για παράδειγμα. Δεν είναι θέματα διεκπεραίωσης δηλαδή και όλοι δικαιούνται να έχουν πολιτικό λόγο και να παίρνουν και τις αποφάσεις τους.
Στο θέμα του αναπτυξιακού οργανισμού, ο Δήμος δεν φρόντισε εγκαίρως να ενημερώσει την κοινή γνώμη, ούτε προετοίμασε το έδαφος για το θέμα. Επέδειξε δηλαδή και πολιτική και επικοινωνιακή αδυναμία να παρουσιάσει τις θέσεις του ευρέως.
Στο κοινωνικό πεδίο δοκιμάζονται πρώτα οι καλές ιδέες και πάντα στην πολιτική το ζήτημα της κοινωνικής συναίνεσης προέχει των αριθμητικών συσχετισμών σε ένα όργανο.
Αλλά, το δημαρχείο, πρέπει να αποφασίσει αν επιζητεί τον κοινωνικό διάλογο, την τριβή με την κοινωνία, τη συναίνεση εν μέσω συμφωνιών και διαφωνιών στο κοινωνικό πεδίο ή θα συνεχίσει να παλεύει με ανεμόμυλους σηκώνοντας εκσυγχρονιστικά δόρατα που από καιρό έχουν χάσει τη δύναμή τους με τόσα που συνέβησαν σε αυτή τη χώρα την τελευταία δεκαετία.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
