Σε μία επιχειρηματολογία που μπορεί να έχει πραγματική βάση, είναι όμως εξαιρετικά αμφίβολο εάν μπορεί να έχει και πρακτική εφαρμογή αφού προς το παρόν τουλάχιστον απουσιάζει η πολιτική βούληση ενώ δεν εντάσσεται και σε κάποιον σχεδιασμό σε προγραμματικό επίπεδο, επιμένει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων μπροστά στον κίνδυνο της απαξίωσης και υποβάθμισής του στο άμεσο μέλλον.
Ένας κίνδυνος που άρχισε να γίνεται ορατός από την εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής χωρίς όμως να εκδηλωθούν σοβαρές αντιδράσεις σε ακαδημαϊκό επίπεδο, και ο οποίος κίνδυνος έγινε περισσότερο σαφής και απολύτως ευδιάκριτος όταν και το ίδιο το Πανεπιστήμιο κατανόησε – με καθυστέρηση είναι αλήθεια – ότι ο συνδυασμός της ΕΒΕ με την ίδρυση των μη κρατικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων θα έχει ως επιπλέον συνέπεια την ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη του φοιτητικού δυναμικού για το τοπικό ΑΕΙ.
Παρότι η αρχική επιχειρηματολογία από τις πρυτανικές αρχές του ιδρύματος ήταν πως το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχει στέρεες βάσεις και πως δεν κινδυνεύει ούτε από την εφαρμογή της ΕΒΕ ούτε από τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ήδη διαφαίνεται μία αλλαγή στάσης καθώς είναι σαφές ότι από το 2026 θα υπάρχει μία τελείως διαφορετική εικόνα στον ελληνικό ακαδημαϊκό χάρτη.
Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο ο αριθμός των φοιτητών θα μειωθεί, αλλά πολλά Τμήματα του Πανεπιστημίου είτε θα φυτοζωούν είτε θα οδηγηθούν σε οριστικό λουκέτο.
Ο ακαδημαϊκός ανταγωνισμός δε φοβίζει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όσο όμως το υψηλό κόστος της φοιτητικής ζωής για κάποιον που θα έχει σε δύο χρόνια την δυνατότητα της επιλογής να μείνει στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη και να σπουδάσει στο ίδιο αντικείμενο με αυτό που θα σπούδαζε στα Ιωάννινα, χωρίς καν να χρειαστεί να φύγει από το σπίτι του.
Φαίνεται λοιπόν πως το βασικό επιχείρημα και ο μοχλός πίεσης και διεκδίκησης του Πανεπιστημίου από την Πολιτεία αλλά και την Περιφέρεια Ηπείρου κινείται προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των υποδομών φοιτητικής μέριμνας με το Πανεπιστήμιο να υπολείπεται σημαντικά παρότι διαθέτει ένα μεγάλο αριθμό φοιτητικών δωματίων στις Εστίες.
Όπως σημείωσε στην εκδήλωση της περασμένης Παρασκευής που διοργάνωσε ο ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ Νικ. Παπανδρέου με θέμα Ιωάννινα: Κόμβος Τεχνολογίας για το μέλλον», ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ξενοφών Μπήτσικας, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται σε ακαδημαϊκό επίπεδο, όπου διακρίνεται για τα υψηλά του στάνταρντς. Όμως το ζήτημα που προκύπτει πλέον ως μείζον είναι εκείνο της ανέγερσης νέων φοιτητικών Εστιών και γενικότερα η μείωση του κόστους της φοιτητικής ζωής στην πόλη, με τα ενοίκια να έχουν ανέβει κατακόρυφα την τελευταία διετία.
«Το έχουμε ξαναπεί, ότι το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων δε φοβάται τίποτε ως προς το ακαδημαϊκό επίπεδο από τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Όμως υστερούμε σε φοιτητικές υποδομές και αυτό είναι ζήτημα που πρέπει να ασχοληθεί και η Πολιτεία και η τοπική αυτοδιοίκηση. Αν δεν αποκτήσουμε πολλές περισσότερες φοιτητικές κατοικίες ώστε να μειώσουμε το κόστος της διαμονής των φοιτητών που έρχονται από την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Οι φοιτητές που θα θέλουν να έρθουν στα Ιωάννινα θα πρέπει να έχουν και τη δυνατότητα της αξιοπρεπούς και σχετικά οικονομικής διαβίωσης. Αν όμως δοθεί η δυνατότητα σε μία οικογένεια να πληρώνει λιγότερα δίδακτρα στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη για το ίδιο αντικείμενο σπουδών με μία Σχολή των Ιωαννίνων, είναι πολύ πιθανό να επιλέξει το πρώτο.
Δεν φοβόμαστε λοιπόν τον ανταγωνισμό σε επίπεδο εκπαίδευσης αλλά πρέπει να στηριχθούν οι φοιτητές στα περιφερειακά πανεπιστήμια όπως των Ιωαννίνων» ανέφερε στην τοποθέτησή του ο κ. Μπήτσικας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
