Φέτος είναι μία καλή χρονιά για την ελληνική τηλεόραση τουλάχιστον ως προσδοκία γιατί το αποτέλεσμα θα δείξει.
Μετά από πολλά χρόνια θα προβληθούν παρά πολλά ελληνικά σίριαλ. Είχαν κοπεί σε μεγάλο βαθμό με την οικονομική κρίση, αλλά αποδείχτηκε στο μεσοδιάστημα ότι το κοινό έχει ανάγκη από τη μυθοπλασία.
Στο ίδιο διάστημα εκτοξεύτηκε και η παραγωγή τηλεοπτικών σειρών που όπως έδειξε και η πανδημία μπορούν να γίνουν απαραίτητο κομμάτι της καθημερινότητας όσων κλείνονται στο σπίτι. Που να θυμίσουμε ότι πολύς κόσμος έμενε μέσα και πριν τις καραντίνας είτε γιατί δεν είχε διάθεση να βγει αποκαμωμένος από την καθημερινότητα είτε γιατί δεν είχε την οικονομική δυνατότητα. Για αυτό υπάρχει η τηλεόραση, για να συντροφεύει τους ανθρώπους.
Ειδικά οι ελληνικές σειρές όμως μπορούν να προσφέρουν και στον πολιτισμό εκλαϊκεύοντας μεγάλα μυθιστορήματα, ή παρουσιάζοντας οικείες αφηγήσεις από την ελληνική ιστορία. Αν και τέτοια δείγματα είναι πολύ λιγότερα από την παραγωγή η οποία βλέπουμε και φέτος ότι περιορίζεται στα ερωτικά δράματα αναπαράγοντας στερεότυπα μάλλον παρωχημένα και έχοντας τον τόπο ως φόντο.
Παρ’ όλα αυτά πρέπει να δώσουμε μία δεύτερη ευκαιρία στην ελληνική παραγωγή που συν τοις άλλοις τη νιώσουμε και σαν κάτι που μας αφορά. Για να δούμε…
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
