Ο Δήμος Ιωαννιτών το τελευταίο τετράμηνο έχει προχωρήσει σε μία σειρά από έργα σε όλο το εύρος του δήμου, που στόχο έχουν την υποστήριξη και την αναβάθμιση υποδομών, συχνά βασικού χαρακτήρα, όπως η ασφαλτόστρωση δρόμων που ήταν με χαλίκι ή διαμόρφωση δημοσίων χώρων που σε αρκετές περιπτώσεις εκλείπουν τελείως.
Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που μια δημοτική αρχή μπαίνει στη μάχη της καθημερινότητας και προωθεί έργα μεσαίου οικονομικού μεγέθους που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής στην πόλη.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι άνοιξε η βεντάλια των έργων και της προετοιμασίας τους ενώ ήταν σε εξέλιξη και η κορύφωση της πανδημίας.
Δύο είναι οι παρατηρήσεις που πρέπει να γίνουν. Η πρώτη είναι ότι οι δημότες πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στον Δήμο. Η δεύτερη ότι και η δημοτική αρχή πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στον Δήμο και τις δικές της ικανότητες.
Το σημαντικότερο που πρέπει να κατανοήσουν όλοι, αλλά κυρίως οι δημοτικές αρχές, είναι ότι οι δήμοι μπορούν να σηκώσουν το βάρος της διαχείρισης των πόλεων σήμερα. Κι αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό κόντρα στις λογικές που αναπτύσσονται ότι τα έργα και οι υπηρεσίες πρέπει να ανατεθούν σε ιδιώτες, που δήθεν «ξέρουν καλύτερα» από μάνατζμεντ και διαχείριση, ενώ οι δήμοι πρέπει να περιοριστούν στα ληξιαρχεία και τα πιστοποιητικά.
Όχι, οι δήμοι, οι αιρετές δημοτικές αρχές που έχουν τη συναίνεση των δημοτών και την ανανεώνουν κάθε τέσσερα χρόνια, έχουν την πολιτική δύναμη, αλλά και τη δικαιοδοσία να στηρίξουν τις πόλεις τους. Και αν προσπαθήσουν περισσότερο θα δουν ότι και τα σκουπίδια μπορούν να τα μαζέψουν και να τα ανακυκλώσουν και ενεργειακές κοινότητες να φτιάξουν και τη βιώσιμη μετακίνηση να προωθήσουν, ακόμα και καλές, ποιοτικές δουλειές να δώσουν στον άνεργο κόσμο από τους εργάτες ως τους νέους επιστήμονες.
Και οι δήμοι που θα μπουν μπροστά και θα αναλάβουν τις τύχες των πόλεών τους με δυναμισμό, αφήνοντας στην άκρη τις ιδεοληψίες περί ιδιωτικοποιήσεων και αγοράς, θα ανακαλύψουν σύντομα ότι θα βρουν πολύ περισσότερο ωφέλιμες και γόνιμες συνέργειες με τον κόσμο της ιδιωτικής οικονομίας και της επιχειρηματικότητας από όσο νομίζουν σήμερα.
Αλλά αυτό απαιτεί πολιτικό σχέδιο διακυβέρνησης και όραμα για το μέλλον που ξεπερνά τις χαμηλές επιδόσεις και το καθηλωμένο πνεύμα όσων νομίζουν ότι όλα είναι ζήτημα «απορρόφησης» ευρωπαϊκών προγραμμάτων και σχέσεων εξοικείωσης με το κυρίαρχο κόμμα της εκάστοτε κυβέρνησης.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
