Απελευθερώθηκαν οι μετακινήσεις σε όλη σχεδόν την επικράτεια, αλλά πόσο έτοιμοι είμαστε για ταξίδι. Η έννοια του ανέμελου ταξιδιού που μας οδηγεί να ανακαλύψουμε τον κόσμο έτσι κι αλλιώς δεν ήταν και πολύ ανεπτυγμένη στη χώρα μας. Τώρα πόσο έτοιμοι είμαστε να βάλουμε μπροστά και να ανακαλύψουμε τη χώρα μας; Και δεν είναι μόνο ο φόβος που προκαλεί όλο αυτό με τα ατομικά μέτρα προστασίας και οι αβεβαιότητες που μπορεί να βρούμε μπροστά μας. Είναι ότι υπονομεύεται η αίσθηση της ελευθερίας για το ταξίδι, όταν νιώθεις περιορισμένος και φοβισμένος.
Στην πράξη θα τις υπερνικήσουμε βέβαια τις επιφυλάξεις μας., Θα ταξιδέψουμε ξανά και πιο σύντομα από όσο νομίζουμε. Και με το αντισηπτικό στην τσέπη μας θα κοιτάμε να περάσει ο χρόνος δημιουργικά μέχρι να βγει το εμβόλιο. Αλλά δύσκολα θα κάτσουμε δίπλα δίπλα σε ένα μικρό τραπέζι σε ένα πανηγύρι- αν γίνουν- δύσκολα θα πάμε σε ένα πάρτι ή ένα μεγάλο τραπέζι με αγνώστους ανάμεσα στους φίλους.
Θα μας λείπουν πολλά κομμάτια από το παζλ μίας «κανονικής» περιπέτειας και αυτό δεν συνιστά επιστροφή σε καμία κανονικότητα. Άλλωστε, ας το παραδεχθούμε, όσο είμαστε ανήσυχοι για την υγεία καμία χαρά ολόκληρη δεν θα μπορούμε να βιώσουμε. Αλλά θα ταξιδέψουμε κιόλας και θα το κάνουμε με την τήρηση όλων των μέτρων. Έστω μέχρι το χωριό ή μια κοντινή θάλασσα. Για το γαμώτο να είμαστε εμείς που ορίζουμε το χρόνο και το χώρο μας.
