Η «τσιγγανοφοβία» είναι ίσως ένας από τους παλιότερους ρατσισμούς που επιβιώνει ακόμα. Και δεν είναι μικρό το φαινόμενο. Όταν αρχίζει μια κουβέντα με το «ναι, αλλά και οι τσιγγάνοι…», όταν μπαίνει πάντα ένα «αλλά», και μία γενίκευση για «όλους αυτούς», τότε κινούμαστε στο πεδίο του ρατσισμού.
Και το θέμα δεν είναι απλώς να διατηρήσουμε τη σωστή ονομασία «Ρομά» που καλύπτει έναν πολύ μεγάλο πληθυσμό της Ευρώπης. Αν είναι να το κάνουμε τυπικά, δεν έχει νόημα. Νόημα έχει να μάθουμε να μην γενικεύουμε κατ΄ αρχάς και προφανώς να μην αποδίδουμε αρνητικές ιδιότητες σε ένα πλήθος, σε ένα σύνολο ανθρώπων.
Θέλει συνεπώς, ακόμα, περισσότερη δουλειά από όση νομίζουμε ότι έχει γίνει στην εκπαίδευση των ανθρώπων και τη θωράκιση των δικαιωμάτων των πολιτών, ώστε να μάθουμε και να αποδεχτούμε ότι κάθε πρόσωπο, κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει τον σεβασμό όλων για αυτή καθ’ αυτή την υπόστασή του. Κι ότι όλοι είναι ίσοι στις δημοκρατίες μας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
