Είναι δύσκολο ζήτημα οι εργασιακές σχέσεις ειδικά των νέων. Πάλι υπάρχουν διαμαρτυρίες για την τουριστική αγορά και τις εποχικές δουλειές ενώ σταθερά υπάρχει ένα ζήτημα με το ύψος των αμοιβών. Μη νομίζουμε ότι δεν απασχολεί κάτι ανάλογο και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχει ένα δομικό θα το λέγαμε πια πρόβλημα με την εργασία, τους μισθούς και το ασφαλιστικό σύστημα με προεκτάσεις στη μορφή που παίρνει ο καπιταλισμός, στην ανάπτυξη της άυλης εργασίας και των υπηρεσιών και σε συνάρτηση με το δημογραφικό στον προηγμένο κόσμο.
Παρ’ όλα αυτά δεν βοηθάει και να ανοίγει κάθε φορά όλη αυτή η συζήτηση γιατί δεν βγαίνει και άκρη στο τέλος.Όταν χρειάζεται να ανέβει το μεροκάματο στις δουλειές του καλοκαιριού δεν μπορεί να κάνεις κουβέντα και για την παγκοσμιοποίηση ταυτόχρονα.
Θα βοηθούσε όμως να δοθούν κάποιες λύσεις που άπτονται της εργασίας.Για παράδειγμα πρέπει να βρεθούν σπίτια στα νησιά για να μένουν οι εκπαιδευτικοί, οι γιατροί αλλά και οι απασχολούμενοι στην εστίαση. Αυτό είναι ένα ελληνικό κυρίως πρόβλημα λόγω της πολύ μεγάλης αύξησης του τουρισμού.
Και βέβαια πρέπει να ανακοπεί το ρεύμα εξόδου εργαζομένων και επιστημόνων προς το εξωτερικό γιατί αυτό φτωχαίνει πολλαπλά τη χώρα.
Είναι σημεία που πρέπει να τα δούμε άμεσα και από κάτω προς τα πάνω, με γείωση μέσα στην κοινωνία ώστε να μην αυξηθούν κι άλλο οι προβληματικές τάσεις.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
