Μπορούν άραγε να υπάρξουν πολιτικές για τη στέγη σήμερα; Φαίνεται ότι κάτι θα πει προς αυτήν την κατεύθυνση ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ και αναμένουμε. Άλλωστε είναι τόσο αδιέξοδη πια η κατάσταση που πρέπει κάτι να γίνει. Δεν υπάρχουν σπίτια για να μείνει ο κόσμος και ειδικά οι νέοι και τα νοικοκυριά χαμηλών εισοδημάτων. Κι όπου υπάρχουν, είναι πανάκριβα. Κι επιπλέον, το αυξημένο κόστος ζωής και η ακρίβεια εμποδίζει και τα νέα στεγαστικά δάνεια. Και κανείς δεν ξέρει πού θα φτάσει η κατάσταση αν αυξηθούν τα επιτόκια.
Είναι φανερό ότι οι δυνάμεις της αγοράς από μόνες τους δεν μπορούν να βρουν ριζικές λύσεις. Αντίθετα μάλλον αυξάνουν τα προβλήματα. Εμποδίζουν την ευημερία των πολιτών, αλλά αφήνουν και χάσματα και στις πόλεις με μεγάλες περιοχές να αλλάζουν χαρακτήρα χωρίς σχεδιασμό, όπως όταν μειώνεται η κατοικία για να δοθεί χώρος στην ψυχαγωγία. Και σε εποχές κρίσης, υπάρχουν και περιοχές που μένουν «φαντάσματα» με την αποχώρηση όλων των χρήσεων. Αν ρίξουμε μια ματιά ακόμα και στην πόλη μας θα δούμε τέτοιες περιοχές.
Πέρα από τη ρύθμιση που θα πρέπει να επιφέρουν οι κρατικές πολιτικές με πλέγμα μέτρων που θα αυξάνουν τη δυνατότητα για πρόσβαση σε στέγη, θα τολμούσαμε να πούμε ότι είναι η ώρα να χτιστούν σπίτια. Μέσα σε μία δεκαετία θα πρέπει να τρέξει ένα πρόγραμμα που να χτίζει νέες κατοικίες ή να επιδιορθώνει παλιότερες και να τις δίνει για κατοίκηση με κοινωνικά κριτήρια.
Και σε αυτό το πρόγραμμα πρέπει να πρωτοστατήσουν οι δήμοι κι ας μην έχουν πόρους. Ας ζητήσουν από την κυβέρνηση, από την ΕΕ, ας δανειστούν. Αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Και τα επόμενα χρόνια πχ στα Γιάννενα θα μπορούσαν να βρεθούν 1000 νέα σπίτια για τον κόσμο που έχει ανάγκη μίας στέγης. Τολμάει κάποιος να το προχωρήσει;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
