Στη Βουλή αυτές τις ημέρες ακούστηκε πολύ η λέξη «συνείδηση». Για λόγους συνείδησης πολλοί βουλευτές εναντιώθηκαν στον νόμο για τον πολιτικό γάμο όλων. Δεν ασχολούμαστε βέβαια με τους ακροδεξιούς που προχώρησαν σε χαρακτηρισμούς και τοξικότητες, αλλά για όσους με ήπιο λόγο εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους αντλώντας από όσα τους επιβάλλει η συνείδησή τους. Σεβαστό αυτό.
Αλλά πάντα ο βουλευτής, ο πολίτης, ο δημόσιος λειτουργός δεν λειτουργούν κατά συνείδηση; Όλοι μας με τη συνείδησή μας δεν καταλήγουμε σε μια άποψη, σε μία επιλογή;
Γιατί όμως άλλες φορές η άρνηση και η αντίθεση υποβιβάζονται και δεν αναγνωρίζονται;
Γιατί όποιος κατέχει την εξουσία δεν αναγνωρίζει στον αντιπολιτευόμενο την κατά συνείδηση αντίθεσή του;
Βλέπουμε ότι αυτές τις μέρες πόσο απαξιώνονται όσοι είναι αντίθετοι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ας πούμε. Γιατί σε αυτούς δεν αναγνωρίζεται η εκκίνηση από τη συνείδησή τους;
Ας κρατήσουμε ίσως την αξία του σεβασμού στη διαφορετικότητα και την άποψη των άλλων. Κι όσο για τους πολιτικούς, κάποτε έρχονται μπροστά σε διλήμματα. Όλοι μας ερχόμαστε μπροστά σε διλήμματα. Ας δώσουμε απαντήσεις που θα μας κάνουν περήφανους. Κι ας αναγνωρίσουμε ειδικά στην πολιτική και την αξία της πλειοψηφίας ακόμα κι όταν διαφωνούμε.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
