Πολλά τα εργατικά ατυχήματα στη χώρα μας. Θα έπρεπε να είναι λιγότερα αν σκεφτούμε ότι είμαστε μία προηγμένη χώρα με ισχυρούς θεσμούς. Το θέμα δεν είναι μόνο η πολιτική ερμηνεία του φαινομένου αλλά και το να δούμε πώς λειτουργεί το θεσμικό και κανονιστικό πλαίσιο. Γιατί και κανόνες και πλαίσιο ρυθμίσεων υπάρχει για την εργασία. Γιατί όμως δεν τηρείται πάντα;
Το ζήτημα δεν είναι μόνο η ατομική ευθύνη. Τελευταία εκεί μοιάζει να καταλήγουν όλα. Όμως τι σημαίνει στην πράξη το «ατομική»; Μόνος του καταλήγει κάποιος να κάνει κάποιες επιλογές που θα μπορούσαν να φέρουν κι ένα ατύχημα; Το ξέρουμε και από την οδήγηση. Αν ένας οδηγός είναι γεμάτος έγνοιες και άγχη μπορεί να μην οδηγεί και με ασφάλεια. Το ίδιο είναι και για έναν εργάτη. Άρα γύρω από ένα άτομο υπάρχει ένα σύνολο πραγμάτων που πρέπει να συνυπολογίζονται στις μέρες μας.
Επίσης, μπορεί το μυαλό να είναι συγκεντρωμένο; Στις μέρες μας επίσης υπάρχει πολυδιάσπαση που σημαίνει ότι δεν κυριαρχεί το ένα αλλά τα πολλά.
Κάτι που μας οδηγεί να πρέπει να εξετάσουμε ξανά τι γίνεται στην εργασία.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
