Διαβάσαμε πολλές προσεγγίσεις χθες, με αφορμή την αγόρευση της Εισαγγελέως στη δίκη για τη δολοφονία της νεαρής κοπέλας στη Ρόδο…
Όπως φυσικά διαβάσαμε και την προσέγγιση του υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ κ. Σκέρτσου, ως «προσωπική άποψη», όπως ανέφερε…
Καταρχάς επί της αγόρευσης της Εισαγγελέως και επειδή βλέπουμε μεγάλη ευκολία σε προσεγγίσεις υπέρ και κατά αυτής, να σημειώσουμε το εξής…
Έχοντας παρακολουθήσει δεκάδες δίκες για κακουργήματα στα 18 και πλέον χρόνια της δημοσιογραφικής μας πορείας, έχουμε παρακολουθήσει πολλές αγορεύσεις Εισαγγελέων…
Κάποιες φορές αναρωτιόμασταν πραγματικά, αν ο εκάστοτε λειτουργός της Δικαιοσύνης, «παίρνει μυρωδιά» από το τι γίνεται στην κοινωνία και πόσο αποξενωμένος είναι ή δείχνει από αυτήν…
Σε άλλες πάλι – λιγότερες αυτές – είχαμε αγορεύσεις με έντονο το συναισθηματικό στοιχείο της προσέγγισης, είτε υπέρ είτε κατά του κατηγορουμένου κι εκεί μας φαινόταν κάπως περίεργα τα πράγματα…
Δε μπορεί να δικάσει κανείς με βάση το συναίσθημα, αλλά με βάση τα στοιχεία, τις αποδείξεις και τα κίνητρα…
Έκανε καλά λοιπόν η Εισαγγελέας που χρησιμοποίησε τόσο προσωπικό τόνο; Αν ρωτήσουμε την κοινή γνώμη, προφανώς ναι, θα είναι η απάντηση…
Αν ρωτήσουμε το νομικό κόσμο της χώρας, η απάντηση θα είναι προφανώς όχι…
Και αυτό αφορά μόνο στην προσέγγιση και όχι στην τελική πρόταση περί του να κριθούν ένοχοι οι κατηγορούμενοι, που καταδικάστηκαν εν τέλει…
Θα μπορούσε να κάνει την ίδια πρόταση, προσεγγίζοντας διαφορετικά την υπόθεση, χωρίς συναισθηματικό τόνο…
Ούτε πρέπει όμως να κακίσουμε την Εισαγγελέα γι’ αυτό, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι ο Εισαγγελέας είναι απλώς ένας ακόμη παράγοντας της δίκης, όπως είναι και οι δικηγόροι υπεράσπισης και Πολιτικής Αγωγής…
Δε δικάζει ο Εισαγγελέας, αλλά προτείνει, επομένως, δε χρειάζεται να είμαστε ούτε αναφανδόν υπέρ, ούτε να πάρουμε κεφάλια…
Υπό το παραπάνω σκεπτικό λοιπόν, η θέση του Σκέρτσου, μας βρίσκει σύμφωνους σε μεγάλο βαθμό, με έναν μεγάλο αστερίσκο όμως…
Δε μπορεί να υποστηρίζει το «δεξί χέρι» του Πρωθυπουργού, ότι η παρέμβασή του μία ημέρα μετά την αγόρευση της Εισαγγελέως και μία ημέρα πριν την έκδοση της απόφασης, συνιστά «προσωπική άποψη»…
Όφειλε να το έχει καταλάβει ή να προβλέψει τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε η παρέμβασή του, πριν κάνει κιόλας την ανάρτησή του…
Γιατί, το μόνο που κατάφερε, ήταν να δημιουργήσει την εντύπωση, ότι το πρωθυπουργικό επιτελείο επιδιώκει για κάποιους λόγους, να επηρεάσει την κρίση του δικαστηρίου, κάτι που προφανώς δε μπορεί να ισχύει, γιατί δε μπορούμε να φανταστούμε καν τους λόγους, που θα μπορούσε να το υποστηρίξει κάποιος…
Συνιστά λόγο παραίτησης η θέση του; Εμείς θα προτιμούσαμε μία λίγο πιο «ζωηρή» εξήγηση από αυτήν που έδωσε και μία «ισχυρή σύσταση» (μιας κι είναι της μόδας) του Μαξίμου, να μην υπάρξει άλλη φορά…
