ΠΡΟΣΩΠΑ

Η δημοτική αρχή κλείνει τις επόμενες ημέρες έξι μήνες στην διακυβέρνηση του Δήμου Ιωαννιτών.

Συχνά ακούμε για τις διακρίσεις που παίρνει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπως είναι στις διεθνείς λίστες αξιολόγησης, όμως σπάνια μαθαίνουμε για τις κατακτήσεις των φοιτητών του, κι ας είναι πολλοί αυτοί που διαπρέπουν στην έρευνα ή ακόμα και στις τέχνες.

Όσοι παρακολούθησαν αυτές τις μέρες τις εκδηλώσεις για τον Αθανάσιο Ψαλίδα και ειδικά τις ομιλίες του Προκόπη Παυλόπουλου και της Ελένης Κουρμαντζή, πέρα από τις πλούσιες πληροφορίες για τον βίο και το έργο του, αλλά και την ιστορική περίοδο μετάβασης από τον 18ο στον 19ο αιώνα και την προεπαναστατική περίοδο, δεν μπορεί να μην ένιωσαν τη θέρμη της σκέψης και της δράσης του Ψαλίδα.

Δε φημιζόμαστε ως λαός για την ψυχραιμία μας, επομένως μάλλον θα ζήσουμε… μεγάλες στιγμές οσονούπω!

Είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί αυτό που ζητάνε από τον κόσμο, η ψυχραιμία, τώρα με την είσοδο στην Ευρώπη του νέου κορωναϊού, για παραπάνω από έναν λόγους.

Η έννοια της μόνιμης εγκατάστασης μιας εταιρείας πρέπει, συνεπώς να προσαρμοσθεί, ώστε να περιλαμβάνει και την ψηφιακή δραστηριότητα των εταιρειών σε αγορές χωρίς φυσική παρουσία.

Αν προσέξουμε τον χάρτη των εκδηλώσεων για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, χαρτογραφεί στην ουσία όλη την περίοδο της πολιορκίας μέχρι την είσοδο του στρατού στα Γιάννενα στις 21 Φεβρουαρίου 1913.

Κάτι είναι κι αυτό, αν και δεν πιστεύουμε, ότι μπορεί να προχωρήσει η ιστορία…

Μόλις στις αρχές του ’80, το πρόβλημα με τη σχολική στέγη ήταν εμφανές και το καταλαβαίναμε στα… ποδαράκια μας.

Έπεσα τις προάλλες στο τελείωμα το μεσημέρι ενός δημοτικού σχολείου. Κι έπιασα τον εαυτό μου να νιώθει ωραία με την εικόνα.

Για να πούμε την αλήθεια, είχαμε και κάποια επιφύλαξη, αν αυτό που αισθανόμασταν πολλές ημέρες του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου, κυκλοφορώντας στην πόλη, το νιώθαμε μόνον εμείς κι όχι οι υπόλοιποι…

Αυτοκίνητα παντού. Παρκαρισμένα σε όλους τους δρόμους, συχνά σε διπλές σειρές, παρκαρισμένα ακόμα και μακρινούς δρόμους του λεκανοπεδίου.