Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας με τις παραχωρήσεις δημόσιας περιουσίας στον Δήμο Ιωαννιτών, θέτουν ήδη ένα νέο, πιο προωθημένο όριο για τη συζήτηση που έχει ανάγκη η πόλη στη διαμόρφωση του μέλλοντός της. Πλέον το ερώτημα είναι: Τι θα κάνουμε στους χώρους που μας παραχωρούνται; Τι πόλη θέλουμε και ποια μορφή θα έχει η πόλη;
Ως προς τις εξελίξεις θα λέγαμε ότι είναι ραγδαίες αφού μοιάζει να έχουν πολλά θέματα ταυτόχρονα στο τραπέζι. Είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον καλούμαστε να συζητήσουμε για μία μεγάλη εγκατάσταση στο χώρο της πρώην Γεωργικής Σχολής Κατσικά, αλλά και για τον πεζόδρομο της λίμνης, ακόμα ακόμα και για αλλαγές στην οριοθέτηση. Πολύ υλικό για συζήτηση, σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Το θετικό πνεύμα της κυβέρνησης στην παραχώρηση μέρους του στρατοπέδου Βελισσαρίου, είναι αναμενόμενο. Ποτέ δεν ήταν τελείως αρνητική η πλευρά του κράτους. Το θέμα όμως είναι ότι η πόλη πρέπει να είναι έτοιμη με συγκεκριμένες προτάσεις, όταν τεθεί σε απόλυτα συγκεκριμένη βάση το θέμα.
Όταν πάντως είχε ανοίξει προ 15ετίας σχεδόν, οριοθετήθηκε και ένα πλέγμα παρεμβάσεων που σε ένα βαθμό ισχύουν ακόμα. Η κατασκευή ενός διοικητικού κέντρου στο χώρο του στρατοπέδου, αμέσως αμέσως έθεσε θέμα για μεταφορά της Περιφέρειας ή ανταλλαγής του κτιρίου σήμερα της Περιφέρειας με το Δημαρχείο. Τώρα υπάρχει και η ιδέα του νέου δημαρχείου στο παλιό πανεπιστήμιο ενώ όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει, από την πόλη λείπουν και κρίσιμες υποδομές πολιτισμού.
Όλο αυτό το υλικό και οι προσδοκίες που δημιουργούνται συνιστούν μία μεγάλη πρόκληση για την πόλη., Θα μπορέσει μόνος του ο Δήμος να ανταποκριθεί; Θα ανοίξει ένας ευρύτερος διάλογος; Θυμίζουμε ότι από την προηγούμενη γενιά έργων, έμεινε η ανάπλαση της πλατείας, η οποία τώρα δρομολογείται. Τουλάχιστον αυτή τη φορά να μην πάρει δύο δεκαετίες να δούμε την πόλη που εν δυνάμει μπορεί να δημιουργηθεί.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
