Την ώρα που στην Ελλάδα συζητάμε για το κράτος δικαίου ή τους θεσμούς της δημοκρατίας, όπως κάνουν και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη με διάφορες αφορμές και μορφές, υπάρχουν και πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν να μην ενδιαφέρονται και τόσο. Είναι οι δυνάμεις της αντιπολιτικής και του λαϊκισμού, που προβάλλουν περισσότερο την εθνική απομόνωση και τον περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων, ς προϋποθέσεις για την οικονομική ανάκαμψη και την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της ακρίβειας και των ανισοτήτων.
Ας μην τις υποτιμάμε αυτές τις δυνάμεις. Ήδη σε πολλά κράτη, καταγράφουν πολύ υψηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και αρκετοί αναμένουν να δουν και τα εκλογικά τους αποτελέσματα. Βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενα, κόμματα που δεν πιστεύουν στη φιλελεύθερη ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και της πολυπολιτισμικότητας, να βρεθούν κυρίαρχα στο εκλογικό σκηνικό. Η εμπειρία λέει ότι συνήθως τέτοια κόμματα στην κάλπη υποχωρούν ή ότι δεν βρίσκουν συμμάχους για να κάνουν κυβέρνηση, αλλά για τα πάντα υπάρχει και η πρώτη φορά.
Το βασικότερο πρόβλημα της πολιτικής σήμερα είναι ότι δεν μπορεί να απαντήσει σε θεμελιώδεις αγωνίες πολλών πολιτών. Το θέμα της ασφάλειας είναι καίριο. Όταν δεν εξηγείς τις συνέπειες που μπορεί να έχει ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας τότε μένεις χωρίς εξηγήσεις όταν ξεσπά και ένας πόλεμος στη Γάζα. Κι όταν εκτιμάς ότι η «εισαγόμενη» ακρίβεια θα αντιμετωπιστεί σύντομα και με μερικά επιδόματα, δεν πείθεις όταν όλοι καταλαβαίνουν ότι οι παγκόσμιες αγορές δεν πρόκειται να αλλάξουν υπέρ των καταναλωτών.
Είναι η λύση όμως η στροφή προς τον λαϊκισμό και την ακροδεξιά; Όχι προφανώς. Η Ευρώπη το έχει πληρώσει τραγικά με τη στροφή στον Μεσοπόλεμο προς τον ναζισμό και τον φασισμό.
Το σημαντικότερο όλων σε αυτή τη συγκυρία, είναι να αποδειχτεί η πολιτική ως μία πραγματική, αυθεντική γέφυρα δημοκρατίας που θα εκφράζει τις γνήσιες λαϊκές ανάγκες. Η υπεράσπιση της πολιτικής σήμερα μαζί με την μάχη κατά των ανισοτήτων μοιάζει να είναι από τα πιο προχωρημένα αιτήματα των ευρωεκλογών του Ιουνίου.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
