Σημαντικά ευρήματα που δείχνουν την δραματική αύξηση των παγετωδών λιμνών, αποκαλύπτει έρευνα επιστημόνων, που χρησιμοποίησε δεδομένα 30 χρόνων από τη NASA.
Στη μεγαλύτερη μελέτη για τις παγετώδεις λίμνες, οι ερευνητές, που χρησιμοποιούν 30 χρόνια δορυφορικών δεδομένων της NASA διαπίστωσαν ότι ο όγκος τους παγκοσμίως αυξήθηκε κατά περίπου 50% από το 1990 καθώς οι παγετώνες λιώνουν και υποχωρούν λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Climate Change, θα βοηθήσουν τους ερευνητές να εκτιμήσουν τους πιθανούς κινδύνους για τις κοινότητες αυτών των συχνά ασταθών λιμνών.
Παράλληλα, αναμένεται να βοηθήσουν στην επίτευξη πιο συγκεκριμένων εκτιμήσεων για την αύξηση της στάθμης της θάλασσας, καθώς θα γίνει πιο αντιληπτό το πώς μεταφέρεται το λιωμένο νερό των παγετώνων στους ωκεανούς.
Οι παγετώνες υποχωρούν σε σχεδόν παγκόσμια κλίμακα και αυτή η μελέτη παρέχει στους επιστήμονες μια σαφέστερη εικόνα του ποσού αυτού του νερού, που έχει αποθηκευτεί σε λίμνες.
«Γνωρίζαμε ότι δεν μεταφέρεται αμέσως όλος ο όγκος από τους παγετώνες που λιώνουν στους ωκεανούς», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Dan Shugar του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι στον Καναδά.
«Αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρχαν δεδομένα για να εκτιμηθεί πόσος όγκος αποθηκεύεται σε λίμνες ή υπόγεια ύδατα. Η μελέτη εκτιμά ότι οι τρέχοντες όγκοι από τις παγετώδεις λίμνες ανέρχονται συνολικά σε περίπου 156 κυβικά χιλιόμετρα νερού, που ισοδυναμεί με περίπου το ένα τρίτο του όγκου της λίμνης Erie» πρόσθεσε.
Ο Shugar και οι συνεργάτες του από κυβερνήσεις και πανεπιστήμια στον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, που εργάζονται με επιχορήγηση από το πρόγραμμα High Mountain Asia της NASA, σχεδίασαν αρχικά να χρησιμοποιήσουν δορυφορική απεικόνιση και άλλα δεδομένα τηλεπισκόπησης για να μελετήσουν περίπου 24 παγετώδεις λίμνες στο High Mountain Asia, τη γεωγραφική περιοχή που περιλαμβάνει το οροπέδιο του Θιβέτ και τις γύρω οροσειρές, όπως τα Ιμαλάια.
«Συντάξαμε σενάρια στο Google Earth Engine, μια διαδικτυακή πλατφόρμα για πολύ μεγάλες αναλύσεις γεωχωρικών δεδομένων, προκειμένου να δούμε μόνο το High Mountain Asia αλλά στη συνέχεια αποφασίσαμε να εξετάσουμε όλες τις παγετώδεις λίμνες στον κόσμο», δήλωσε ο Shugar.
«Έτσι, καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα είδος κλίμακας για να εκτιμήσουμε τον όγκο των λιμνών αυτών».
Η ομάδα ανέλυσε τελικά περισσότερες από 250.000 απεικονίσεις από τις δορυφορικές αποστολές Landsat της NASA και του Αμερικανικού προγράμματος γεωλογικής έρευνας. Πριν από μια δεκαετία, δεν θα ήταν δυνατή η επεξεργασία και ανάλυση αυτού του όγκου δεδομένων. Η ομάδα εξέτασε τα δεδομένα σε πέντε χρονικά στάδια, ξεκινώντας από το 1990 για να ερευνήσει όλες τις παγετώδεις περιοχές του κόσμου, εκτός από την Ανταρκτική και να αναλύσει πώς άλλαξαν οι παγετώδεις λίμνες εκείνη την περίοδο.
Ο Shugar επισήμανε δε, ότι ενώ το νερό από το λιώσιμο των παγετώνων, που είναι αποθηκευμένοι σε αυτές τις παγετώδεις λίμνες είναι σχετικά μικρός συντελεστής στη συνολική αύξηση της στάθμης της θάλασσας, μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ορεινές κοινότητες που βρίσκονται προς την κάτω πλευρά αυτών των λιμνών.
Οι παγετώδεις λίμνες δεν είναι σταθερές όπως οι λίμνες στις οποίες οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να κολυμπούν ή να κάνουν βαρκάδα επειδή συχνά φράσσονται από πάγο ή παγόμορφο ίζημα που ονομάζεται μοραΐνη, το οποίο αποτελείται από βράχια και συντρίμμια που ωθούνται στο μπροστινό μέρος και στις πλευρές των παγετώνων.
Αντίθετα, μπορεί να είναι αρκετά ασταθείς και να «σπάσουν» τα φράγματα τους, προκαλώντας μαζικές πλημμύρες με κατηφορική πορεία. Αυτού του είδους οι πλημμύρες από παγετώδεις λίμνες, ευθύνονται για χιλιάδες θανάτους τον τελευταίο αιώνα, καθώς και για την καταστροφή χωριών, υποδομών και ζώων. «Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα για πολλά μέρη του κόσμου, όπου οι άνθρωποι ζουν κάτω από το επίπεδο αυτών των επικίνδυνων λιμνών, κυρίως στις Άνδεις και σε μέρη όπως το Μπουτάν και το Νεπάλ, όπου αυτές οι πλημμύρες μπορεί να είναι καταστροφικές», δήλωσε ο Shugar. Αντίθετα, στη Βόρεια Αμερική, οι κίνδυνοι από την πλημμύρα μιας παγετώδους λίμνης είναι λιγότερο επίφοβοι.
