Δεν μπορούμε να κρίνουμε πόσο επιτυχημένη θα είναι η πρόβλεψη του πρωθυπουργού που έκανε σε τηλεδιάσκεψη με Έλληνες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, ότι «μετά την πανδημία του Covid θα κάνουμε ένα μεγάλο αναπτυξιακό άλμα». Τέτοιες ώρες χρειάζεται η αισιοδοξία και η ελπίδα ότι η οικονομική ύφεση που έπεται της πανδημίας δεν θα αφήσει μόνιμα σημάδια στο κοινωνικό σώμα όπως έκανε η μεγάλη κρίση.
Εστιάζοντας στο κρίσιμο πεδίο των Δήμων και των τοπικών έργων, με αφορμή και τη συνδιάσκεψη της ΚΕΔΕ με τους Ηπειρώτες δημάρχους, χτες, έχουμε την αίσθηση ότι δεν υπάρχει πραγματική πρόοδος. Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι δήμοι έχουν περάσει στον δεύτερο χρόνο θητείας τους κι αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι υπάρχει έλλειψη αναπτυξιακής δυναμικής. Δεν υπάρχουν σχεδιασμοί, ένταση, πίστη σε ένα άλλο αύριο για τις πόλεις μας που να διατυπώνεται και σε έναν ουσιαστικό «χάρτη» έργων και παρεμβάσεων. Στην πράξη μιλάμε ακόμα για έργα που έρχονται από το παρελθόν και βρίσκονται σε διάφορα επίπεδα ωρίμανσης.
Επιπλέον διαπιστώνουμε μία καθυστέρηση στην ανάπτυξη του σχεδιασμού για το νέο ΕΣΠΑ και τη νέα προγραμματική περίοδο, όχι τόσο στην στοχοποίηση ή τους άξονες, που λίγο πολύ κινούνται πάνω σε βασικούς αναπτυξιακούς πυλώνες της χώρας, όσο στην επίκεντρωση σε περιφερειακά έργα που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση και να αφήσουν πραγματικό αποτύπωμα στην πορεία για την περιφερειακή σύγκλιση. Θα δούμε φυσικά πώς θα πάει και η συνδυασμένη συζήτηση για το Ταμείο Ανάκαμψης.
Είναι πολύ χαρακτηριστική και η έλλειψη ενημέρωσης της κοινής γνώμης και της απουσίας ενός πλαισίου συμμετοχικότητας που θα κινητοποιούσε τις τοπικές δυνάμεις ανά τη χώρα ώστε να συμμετάσχουν στον σχεδιασμό. Η κατάσταση αυτή πρέπει να χτυπήσει καμπανάκι και στον Δήμο Ιωαννιτών και την Περιφέρεια Ηπείρου. Η νέα δεκαετία δεν μπορεί να είναι απλώς το γέμισμα με τα «υπόλοιπα» της προηγούμενης, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι περιφέρειες και οι δήμοι τρέχουν με πολλαπλάσιες ταχύτητες. Υπάρχει πιθανότητα να αυξηθεί το αναπτυξιακό χάσμα.
Προφανώς και δεν ξεχνάμε τον παράγοντα της πανδημίας, ο οποίος έφερε πίσω τα πάντα. Ο στόχος άλλωστε εδώ της κριτικής δεν είναι η αναζήτηση ευθυνών όσο η συμμετοχή σε μία κοινή αγωνία να μη χαθεί το μέλλον.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
