Το βιβλίο του Ivan Calberac «Διακοπές στη Βενετία», έρχεται στην μεγάλη οθόνη σε μια συγκινητική και αστεία ταινία δρόμου.
Αυτόν τον Ιούλιο θα ταξιδέψουμε από την Γαλλία μέχρι την Ιταλία και αυτό χάρη στη νέα του ταινία του Ιβάν Καλμπεράκ. Ο λόγος για τις «Διακοπές στη Βενετία», μία κωμωδία που συγχρόνως αποτελεί και μία ιστορία ενηλικίωσης που καλεί όλους τους χαρακτήρες να ωριμάσουν και να μεταμορφωθούν.
Η ταινία δρόμου βασίζεται στο μυθιστόρημα του 2015 και μετέπειτα θεατρικό του σκηνοθέτη και παρακολουθεί μία αρκετά ιδιόρρυθμη οικογένεια που ζει σε ένα τροχόσπιτο, με κεντρικό πρόσωπο τον μικρότερο γιο, Εμίλ (Ελί Τονά). Συγκεκριμένα, βλέπουμε τον 14χρονο να προσπαθεί να βρει τον δρόμο του, ενώ είναι αντιμέτωπος με δύο γονείς, για τους οποίους, αν και τους αγαπάει βαθειά, ντρέπεται, με έναν εντελώς απρόβλεπτο πατέρα (Μπενουά Πελβούρντ) που αν και είναι υποστηρικτικός απέναντί του, του βάζει συχνά εμπόδια, και με μία μητέρα (Βαλερί Μπονετόν) τόσο τρυφερή όσο και νευρωτική, που του βάφει τα μαλλιά ξανθά γιατί πιστεύει ότι έτσι φαίνονται καλύτερα. Παράλληλα, ο μεγαλύτερος αδερφός του (Γιουτζίν Μαρκούς), αν και βιώνει τα ίδια προβλήματα, πάντα φαίνεται να δρα έχοντας κάποιον απώτερο σκοπό.
Σε αντίθεση με το βιβλίο και το θεατρικό, εδώ μοναδικός αφηγητής δεν είναι ο Εμίλ. Ναι, η ταινία εκτυλίσσεται μέσα από τις δικές του ανασφάλειες και αλληλεπιδράσεις με τους γονείς του, αλλά την ίδια στιγμή έχουμε την ευκαιρία να δούμε κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά, αποκομμένα από αυτόν, ανακαλύπτοντας λίγο καλύτερα για τον κάθε ένα πώς και γιατί είναι όπως είναι. Εξάλλου, όπως αναφέρει και η Μπονετόν, αυτό που θα τραβήξει το κοινό στην ταινία είναι ακριβώς όλα εκείνα τα στοιχεία που στο σύνολό τους κάνουν αυτή την οικογένεια τόσο εκκεντρική, όσο και τρυφερή, τόσο αστεία, όσο και συγκινητική, οδηγώντας μας στο να αναγνωρίσουμε εμάς τους ίδιους, αλλά και την δικιά μας οικογένεια σε κάποια από τα μέλη της.
Μιλώντας, μάλιστα, για την ταινία ο Καλμπεράκ σχολιάζει ότι με το «Διακοπές στη Βενετία» ήθελε να δείξει ακριβώς το πώς είναι να ζεις μέσα στην τρέλα μίας οικογένειας προσπαθώντας συγχρόνως να απελευθερωθείς από αυτήν, «Στην Ινδία λένε ότι το να είσαι ελεύθερος σημαίνει να είσαι ελεύθερος από τη μαμά και τον μπαμπά, τίποτα παραπάνω. Οπότε ήθελα να δείξω τη συνηθισμένη τρέλα μιας οικογένειας. Ποιος από εμάς μπορεί να πει ότι οι γονείς του αντέδρασαν όπως ήθελε όλες τις φορές; Αυτή η οικογένεια της ταινίας είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή. Καμία φορά, περιμένουμε τα παιδιά μας να κάνουν αυτό που εμείς δεν καταφέραμε. Αυτά τα θέματα μπορούν να διεισδύσουν και στην ενήλικη ζωή. Στο τέλος της ταινίας, ο Εμίλ αποδέχεται τον εαυτό του, τον σέβεται και τολμά να πει όχι. Επιλέγει να αγαπήσει τον εαυτό του περισσότερο. Είναι ένα τεράστιο βήμα στην εξέλιξή του».
Σύνοψη:
Ο 14χρονος Εμίλ παλεύει να μεγαλώσει φυσιολογικά, αλλά βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα παλιό τροχόσπιτο, όπου ζει με τον αλλοπρόσαλλο, μεγαλύτερο αδελφό του και τους ανορθόδοξους γονείς του, ένα εκκεντρικό ζευγάρι που βρίσκει πάντα τρόπο να τον φέρνει σε δύσκολη θέση. Όταν η Πολίν, ο μεγάλος του έρωτας από το σχολείο, τον προσκαλεί στο κονσέρτο της στη Βενετία, ο πατέρας ανακοινώνει ότι πρόκειται για την τέλεια ευκαιρία να κάνουν ένα οικογενειακό ταξίδι. Με προορισμό τη Βενετία, αυτή η δυσλειτουργική ομάδα ξεκινάει ένα ταξίδι με το τροχόσπιτο, που θα εξελιχθεί σε μία απίστευτη, ξεκαρδιστική και καταλυτική περιπέτεια.
