Πέμπτη 28.03.2024
More

    Αποχρώσεις- Λίγα λόγια για τα εσωκομματικά της αριστεράς

    Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά πιο γρήγορα στην προσυνεδριακή διαδικασία και ανοίγονται θέματα διάφορα, να κάνω μερικές παρατηρήσεις από την εμπειρία μου στην αριστερά που νομίζω ότι έχουν ευρύτερη σημασία.

    Πρώτον, στα μεγάλα κόμματα σήμερα, καμία τάση δεν μπορεί να έχει την καθολική κυριαρχία. Μπορεί να θέλεις να πλειοψηφήσεις ή να εκλέξεις περισσότερα μέλη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα επιβάλλεις την άποψή σου ως μοναδική είτε στη μικρή σου οργάνωση είτε στον πρόεδρο ψηλά. Στους καιρούς μας παίρνεις ό,τι σου αναλογεί και ό,τι σου αναγνωρίζει η ευρύτερη κοινωνία ως συμβολή.

    Κατά δεύτερον, η έντονη ιεραρχία και τα πολλά κομματικά όργανα δεν έχουν ρόλο σήμερα. Δεν θα θυμίσω την «Μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου» του Ίταλο Καλβίνο που είμαι σίγουρος ότι κάποιοι έχουν διαβάσει ή τη θλίψη του κομματικού στελέχους στην ταινία «Είναι όλοι τους καλά» του Τορνατόρε, θα σημειώσω όμως ότι η εσωτερική ζωή ενός κόμματος δεν μπορεί να είναι πιο σκοτεινή και γκρίζα από την κοινωνική ζωή εκεί έξω. Κι αυτό επιτυγχάνεται προληπτικά με την κατάργηση των πολλών οργάνων και ιεραρχιών. Ο καιρός της καθοδήγησης πέρασε.

    Το βασικότερο, όμως, είναι να λες την αλήθεια για το τι θέλεις να αλλάξει πρώτα για σένα και μετά και για τους άλλους και τι είσαι έτοιμος να θυσιάσεις για την κοινή αλλαγή. Κανένας σκοπός και καμία μεγάλη ιδέα από μόνη της δεν δικαιολογεί πια ένα γενικόλογο κάλεσμα για αλλαγή. Αντίθετα, επιβραβεύεται στην πολιτική σήμερα όποιος μιλάει ειλικρινά, πολιτεύεται ειλικρινά και συμμετέχει ο ίδιος στην αλλαγή.

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ