Μερικά από τα ενδιαφέροντα στοιχεία που μας θυμίζει το νέο σίριαλ της ΕΡΤ «Τα καλύτερα μας χρόνια» που αφορά τη ζωή μιας οικογένειας στα τέλη του ’60 είναι ο ρόλος που παίζει η τηλεόραση όταν μπαίνει στα σπίτια, στη διαμόρφωση νέων ηθών, το πόσο νέοι ήταν οι άνθρωποι που καλούνταν να σηκώσουν τα οικογενειακά βάρη και το μεταίχμιο μεταξύ παλιού και νέου κόσμου στον οποίο μεγάλωναν τα παιδιά.
Ειδικά η τηλεόραση μοιάζει σαν έπεσε με μετεωρίτη στον πλανήτη Ελλάδα και ίσως να μην είναι τυχαίο ότι γνώρισε μεγάλο σουξέ με την προσελήνωση των αστροναυτών που μεταδιδόταν ζωντανά.
Ακόμα και σήμερα άλλωστε, το δίλημμα που φέρνει αυτή η μικρή οθόνη είναι το ίδιο: Σου γνωρίζει τον κόσμο, αλλά και παράλληλα σε προσαρμόζει σε κοινούς τόπους, σε μαζικές συμπεριφορές και αντιλήψεις.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, το πώς απαντά ο θεατής στις προκλήσεις είναι δικό του θέμα προφανώς, αλλά παράλληλα είναι και αποτέλεσμα των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών της εποχής. Όσο κλαρίνο ή γλεντζέδικο τρόπο ζωής κι αν πούλησε η χούντα στον κόσμο δεν κατάφερε να πλήξει και την συνείδηση ενός τμήματος της νεολαίας το οποίο και της προκάλεσε ισχυρό πλήγμα στη νομιμοποίησή της το ’73.
Από εκεί και πέρα αν ο νέος τρόπος ζωής, η κατανάλωση, ο πολιτισμός του ελεύθερου χρόνου έφεραν και μόνο θετικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία, είναι άλλη συζήτηση, μεγάλη. Πάντως δεν γινόταν να μείνει και ολόκληρη χώρα εκτός αυτών των αλλαγών.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
