Το ότι τα καλά τρόφιμα ακριβαίνουν το καταλαβαίνουμε και μόνοι μας, δεν χρειάζεται να μας το πουν οι οικονομολόγοι ή οι άνθρωποι της αγοράς. Κι έχουμε εντοπίσει ήδη ένα από τα προβλήματα που θα προκύψουν, που είναι η μειωμένη πρόσβαση σε ποιοτική διατροφή για τον πληθυσμό. Λιγότεροι θα είναι όσοι θα μπορούν να αγοράζουν ποιοτικό φαγητό.
Και δεν είναι απλό το ζήτημα για να το παρακάμψουμε. Πόσο μάλλον στη χώρα μας που έχουμε από το παρελθόν σοβαρά προβλήματα με τις πολιτικές διατροφής. Το αποτέλεσμα που είναι η παιδική παχυσαρκία για παράδειγμα, μας απασχολεί δεκαετίες τώρα. Θα πρέπει να προσθέσουμε και τις έμμεσες επιβαρύνσεις που έχει στο σύστημα υγείας η ανάπτυξη νοσημάτων που προέρχονται και από την κακή διατροφή.
Πολύ σημαντική όμως, είναι η πτυχή των προβλημάτων που φέρνει στο αναπτυξιακό μοντέλο. Αν συνεχίσει να είναι ακριβό το λάδι και μειωθεί η κατανάλωσή του, τότε μπορεί να μην μειωθεί για ένα διάστημα η παραγωγή του, αλλά θα εξάγεται σε μεγάλες ποσότητες στο εξωτερικό και τις χώρες που μπορούν να το καταναλώσουν. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με τη φέτα. Θα γίνουμε μία χώρα παραγωγής στη Μεσόγειο που δεν θα τρώει το λάδι και το τυρί της; Περίεργο ακούγεται. Και κυρίως, δεν γίνεται και κάτι για την ανάσχεση αυτής της πορείας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
