Τα τελευταία χρόνια, ίσως και περισσότερα, από την αρχή της οικονομικής κρίσης, άρχισε να γίνεται πρόβλημα η στέγη. Αρχικά με τους φοιτητές, στη συνέχεια με όλους όσοι αναζητούν ένα σπίτι, αλλά είτε δεν βρίσκουν, είτε αν βρίσκουν είναι ακριβό.
Το πρόβλημα είναι πολύπλοκο και έχει να κάνει και με τις ευρύτερες αλλαγές στην οικονομία και την αγορά. Στην κρίση, από τους πρώτους που κατέρρευσαν ήταν η οικοδομή που σημαίνει ότι δεν χτίστηκαν άλλα σπίτια. Μετά μπήκε και η μίσθωση μέσα από πλατφόρμες κυρίως για τον τουρισμό που άλλαξε τη χρήση της κατοικίας. Και βέβαια το κόστος εκτόξευσε και τα ενοίκια σε συνάρτηση με τα αυξημένα έξοδα των ιδιοκτητών ή την έλλειψη άλλων πηγών εσόδων.
Στέγη χρειάζονται, μεταξύ άλλων, οι νέοι για να ξεκινήσουν τη ζωή τους, οι φτωχοί για να μην φτωχύνουν κι άλλο, οι οικογένειες για να στηρίξουν τα πρώτα χρόνια των παιδιών τους. Που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ένα εστιασμένο σχέδιο.
Να χτιστούν φοιτητικές εστίες για 10 χιλιάδες τουλάχιστον φοιτητές αρχικά, σε όλη τη χώρα. Να επιδοτηθούν οι νέοι για να υλοποιήσουν τα όνειρά τους στη μόρφωση, την κατάρτιση και την εργασία. Ένας «μισθός» 800 ή 1000 ευρώ ως «ελάχιστο εισόδημα», θα μπορούσε να είναι η αρχή.
Πάντως, χωρίς παρεμβάσεις δεν πρόκειται να εξομαλυνθεί η κατάσταση, ούτε βέβαια να αισθανθούν οι πολίτες ότι υπάρχει χώρος και για αυτούς.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
