Η μακρά εμπειρία πολέμων που έχουμε στην Ευρώπη και τον κόσμο και ειδικά αυτή από
τους δύο Μεγάλους Πολέμους του 20ου αιώνα, μας έχει δείξει ότι στον καιρό του πολέμου πλήττεται και η δημοκρατία και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ελευθεροτυπία, ακόμα και οι ανθρωπιστικές αξίες. Και δεν εννοούμε στο πολεμικό μέτωπο που έχει τους δικούς του κανόνες, αλλά πίσω από αυτό, για όσους και όσες βρίσκονται μακριά από αυτό, τους «άμαχους» όπως αποκαλούμε όσους μέχρι χτες ήταν πολίτες.
Και μπορεί να είναι λογικό σε ένα βαθμό για τα εμπόλεμα κράτη να θέλουν να ελέγχουν την κατάσταση ώστε να διατηρούν στρατηγικά πλεονεκτήματα, υπάρχει όμως ένα ερώτημα για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσουν οι περιορισμοί. Πόσo μακριά μπορεί να φτάσει ο περιορισμός του Τύπου ή της ελευθερίας της έκφρασης; Αλλά και ποιος μεριμνά για τον πολίτη, αν έχει να φάει, αν έχει στέγη και φάρμακα; Και τι γίνεται με τον πρό-
σφυγα και τον εκτοπισθέντα;
Τώρα που οι δραματικές εξελίξεις έρχονται στην καρδιά της Ευρώπης και όχι στη Συρία ή στα «σκοτεινά» Βαλκάνια και έχουν πολύ μεγάλες διαστάσεις, έρχονται μαζί και τα βασικά ερωτήματα για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η συνθήκη της απαγόρευσης και της έκτακτης κατάστασης σε ένα πόλεμο. Πολλοί Ευρωπαίοι καταλαβαίνουν τώρα τι είναι πόλεμος.
Κι ακριβώς επειδή ζούμε πια στον 21ο αιώνα, έχοντας μακρά και πικρή πείρα από το παρελθόν, μας φέρνει τουλάχιστον σε αμηχανία αν όχι σε απόγνωση η κατάσταση που διαμορφώνεται στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Βλέπουμε απαγορεύσεις και περιορισμούς σε μέσα ενημέρωσης, βλέπουμε κόσμο που διαδηλώνει ενάντια στον πό- λεμο να φυλακίζεται, βλέπουμε ακόμα χειρό-
τερα, αυτό το τεράστιο ήδη προσφυγικό ρεύμα.
Στην εποχή μας Ευρωπαίοι πολίτες αναγκάζονται να φύγουν από τον τόπο τους για να σώσουν τις ζωές τους. Είναι μία τραγωδία, μία τομή στον τρόπο που σκεφτόμαστε πια την Ευρώπη. Για αυτό και οφείλουμε να παλέψουμε ο καθένας με τις δυνάμεις του ώστε να σταματήσει ο πόλεμος.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
