Προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται με τους ανθρώπους που συναντώ, με όσους επικοινωνώ, με την ελληνική κοινωνία.
Προσπαθώ να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο καθένας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει καταστάσεις και αντιδρά σε ό,τι γίνεται στην κοινωνία μας, στο κόσμο.
Τους ρωτώ για την ανεξιχνίαστη δολοφονία του δημοσιογράφου, και τις διώξεις της ερευνητικής δημοσιογραφίας.
Ψάχνω να μάθω τι σκέφτονται για την αστυνομική βία και την κάθε βία.
Προσπαθώ να καταλάβω πώς βλέπουν τις διακρίσεις σε βάρος των κοινωνικών ομάδων.
Τους ζητάω να μου πουν για τον πλουραλισμό και την ανεξαρτησία των
ΜΜΕ.
Μου κάνει εντύπωση το σύνθημα που είναι γραμμένο σε έναν τοίχο: «Κρατάτε αποστάσεις από τα ΜΜΕ μπορεί να σας κολλήσουν απάθεια»!
Προσπαθώ να δω πόσο τους συγκλονίζουν η ανεργία, η ακρίβεια, η φτώχεια, τα αδιέξοδα των συνανθρώπων μας και πιο πολύ τα αδιέξοδα των νέων της χώρας μας.
Νοιάζονται για την αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, την αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία;
Πιο πολύ επιμένω να ακούσω τη γνώμη τους, για τις παρακολουθήσεις με το Πρένταντορ, και… τα προσωπικά δεδομένα, την προσπάθεια χειραγώγησης των ανεξάρτητων αρχών, το ναυάγιο της Πύλου, τα δισεκατομμύρια που δόθηκαν στις τράπεζες και τα εκατομμύρια σε λίγους και διαλεχτούς.
Τους ρωτώ για τις φωτιές και τις πλημύρες και επιμένω να ακούσω τι σκέφτονται και τι λένε για το έγκλημα-τραγωδία των Τεμπών.
Προσπαθώ και θα τα καταφέρω.
Γιώργος Μακρίδης
