Τι εβδομάδα και αυτή! Αλλά και η προηγούμενη ήταν τρομερή. Όχι γιατί συνέβη κάτι που δεν το περιμέναμε, όσο γιατί επιβεβαίωσε αυτό που μάλλον περιμέναμε, την επιδείνωση της πανδημίας. Και αυτό είναι που αλλάζει τη ζωή μας και όχι κάτι μεταφυσικό ή κάτι που δεν γνωρίζουμε. Είναι τα αυστηρά μέτρα που πρέπει να τηρήσουμε, αυτό είναι το επίπεδο 4, αυτό είναι το «κόκκινο» στο χάρτη. Και μία αίσθηση ότι θα μας πάρει καιρό η έξοδος, η ανακούφιση έστω.
Αυτά καθ΄ αυτά τα μέτρα δεν είναι τρομακτικά με την έννοια ότι ήδη τηρούμε αυστηρά μέτρα τις τελευταίες εβδομάδες και βέβαια έχουμε και την εμπειρία της καραντίνας- ναι, τότε ήταν πολύ δύσκολα και η αίσθηση του κινδύνου πολύ μεγαλύτερη γιατί είχαμε μπροστά μας το άγνωστο.
Αλλά τώρα, με την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει, με τις γνώσεις που αποκτήσαμε, είμαστε πιο έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Είμαστε όμως και πιο κουρασμένοι, πιο μποκαρισμένοι θα λέγαμε κάτι που μας δημιουργεί ένα αίσθημα αδιεξόδου.
Αυτό που πρέπει να μας ανησυχεί πολύ περισσότερο είναι η επιβάρυνση των νοσοκομείων με πολλά περιστατικά και πολλές ευθύνες. Είναι πολλοί οι ασθενείς στις μονάδες λοιμωδών και το σύστημα αγγίζει τα όριά του. Έχει απολύτη σημασία, προτεραιότητα να στηριχθεί αυτό το σύστημα, τα νοσοκομεία και το προσωπικά ώστε να κερδηθεί χρόνος, να σπρώξουμε τον χρόνο προς τα μπροστά και να υπάρχουν τα περιθώρια να αντιμετωπιστούν τα νέα κρούσματα με καλύτερες συνθήκες.
Αν πρέπει κάτι να μας ανησυχεί είναι ακριβώς πώς θα κρατήσουμε όριο το σύστημα υγείας.
Από εκεί και πέρα, προφανώς και ο καθένας μας θα κάνει ό,τι μπορεί καλύτερο για να προστατευτεί και να προστατεύσει τους άλλους. Αλλά με όσα μάθαμε και ξέρουμε πια, είναι και η ευκαιρία, ο κατάλληλος χρόνος να κάνουμε και κάτι όλοι μαζί, συλλογικά, με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και συλλογικής αντίληψης.
+ ΕΠΕΤΕΙΟΣ. Μεγάλη γιορτή η σημερινή, μεγάλη η επέτειος. Αλλά περνά πιο βουβά λόγω της πορείας της νόσου και λόγω των μέτρων που μας κρατάνε σπίτι. Ας δώσουμε λίγο χρόνο όμως σε εκείνη την εποποιία στα βουνά, σε εκείνη τη μεγάλη προσπάθεια και τη θυσία τόσων νέων ανθρώπων για την ελευθερία και τη μάχη κατά του φασισμού.
-ΚΑΝΟΝΕΣ/. Μεγάλη «αναρχία» στους δρόμους παρά το γεγονός ότι δεν έχει και τόση κίνηση. Ίσως υπάρχει μια αίσθηση σε πολλούς οδηγούς ότι πρέπει να κάνουν γρήγορα τις δουλειές του λόγω της κατάστασης και δεν πειράζουν και μερικές αυθαιρεσίες. Τώρα που είναι δύσκολα όμως πρέπει να κρατάμε και τους κανόνες.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
