Επηρεάζει τους κόλπους, τον εγκέφαλο και τους πνεύμονες
Στο δεύτερο, ιδιαίτερα θανατηφόρο, κύμα της πανδημίας, που μαστίζει την Ινδία, οι γιατροί καταγράφουν μία έξαρση περιπτώσεων που εμφανίζουν, μια σπάνια λοίμωξη.
Ονομάζεται βλεννομυκητίαση ή «μαύρος μύκητας» και παρατηρείται μεταξύ των ασθενών που έχουν μολυνθεί και ανακάμψει από κορωνοϊό. Η βλεννομυκητίαση είναι μια πολύ σπάνια λοίμωξη. Προκαλείται από την έκθεση σε μούχλα βλεννογόνου που βρίσκεται συνήθως στο έδαφος, τα φυτά, την κοπριά και τα φρούτα και λαχανικά, που έχουν υποστεί αποσύνθεση.
«Είναι πανταχού παρούσα και βρίσκεται στο έδαφος και στον αέρα, ακόμη και στη μύτη και τη βλέννα των υγιών ανθρώπων», λέει ο δρ Akshay Nair, χειρούργος οφθαλμίατρος. Επηρεάζει τους κόλπους, τον εγκέφαλο και τους πνεύμονες και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή ασθενών με διαβήτη ή σοβαρά ανοσοκατεσταλμένα άτομα, όπως καρκινοπαθείς ή άτομα με HIV / AIDS.
Οι γιατροί πιστεύουν ότι η βλεννομυκητίαση, η οποία έχει συνολικό ποσοστό θνησιμότητας 50%, μπορεί να προκληθεί από τη χρήση στεροειδών, μια σωτήρια θεραπεία για σοβαρά ασθενείς με Covid-19. Τα στεροειδή μειώνουν τη φλεγμονή στους πνεύμονες για τον Covid-19 και φαίνεται να βοηθούν στο να σταματήσουν μερικές από τις βλάβες, που μπορεί να προκαλέσει ο ιός στο ανοσοποιητικό σύστημα. Από την άλλη, μειώνουν την ανοσία και αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τόσο στους διαβητικούς όσο και στους μη διαβητικούς ασθενείς με Covid-19.
Πιστεύεται ότι αυτή η μείωση της δυνατότητας ανοσίας θα μπορούσε να προκαλέσει αυτές τις περιπτώσεις βλεννομυκητίασης. «Ο διαβήτης μειώνει την άμυνα του οργανισμού, ο κορωνοϊός τον επιδεινώνει και στη συνέχεια τα στεροειδή που βοηθούν στην καταπολέμηση του Covid-19 ενεργούν σαν καύσιμα για αναζωπύρωση», λέει ο Δρ Nair.
Ο δρ Nair, ο οποίος εργάζεται σε τρία νοσοκομεία στη Βομβάη, μία από τις πόλεις που επλήγησαν περισσότερο στο δεύτερο κύμα, λέει ότι είδε περίπου 40 ασθενείς, που πάσχουν από μυκητιασική λοίμωξη τον Απρίλιο.
Πολλοί από αυτούς ήταν διαβητικοί, που είχαν ανακάμψει από τον Covid-19 στο σπίτι. Σε έντεκα από αυτές τις περιπτώσεις χρειάστηκε να αφαιρεθεί χειρουργικά το ένα μάτι του ασθενή.
Μεταξύ Δεκεμβρίου και Φεβρουαρίου, μόνο έξι από τους συναδέλφους του σε πέντε πόλεις, σε Βομβάη, Μπανγκαλόρ, Χαϊντεραμπάντ, Δελχί και Πούνε, ανέφεραν 58 περιπτώσεις μόλυνσης. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς το εμφάνισαν μεταξύ 12 έως 15 ημερών μετά την ανάκαμψη από τον Covid-19.
Το πολυάσχολο νοσοκομείο Sion της Βομβάης ανέφερε 24 περιπτώσεις μυκητιασικής λοίμωξης τους τελευταίους δύο μήνες, από έξι περιπτώσεις ετησίως, σύμφωνα με τη δρ Renuka Bradoo, επικεφαλής ωτορινολαρυγγολόγος του νοσοκομείου.
Σε έντεκα από αυτούς χρειάστηκε να αφαιρεθούν τα μάτια τους ενώ έξι πέθαναν. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς της είναι μεσήλικες διαβητικοί, που είχαν μολυνθεί από τον μύκητα δύο εβδομάδες μετά την ανάκαμψη από το Covid-19. «Βλέπουμε ήδη δύο με τρεις περιπτώσεις την εβδομάδα εδώ. Είναι ένας εφιάλτης μέσα σε μια πανδημία», είπε στον ανταποκριτή του BBC.
Στη νότια πόλη Μπανγκαλόρ, ο δρ Raghuraj Hegde, χειρουργός οφθαλμίατρος, ανέφερε μία παρόμοια ιστορία. Κλήθηκε να αντιμετωπίσει 19 περιπτώσεις βλεννομυκητίασης τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς ήταν νέοι. «Μερικοί ήταν τόσο άρρωστοι που δεν μπορούσαμε καν να τους χειρουργήσουμε» ειπε.
Οι γιατροί λένε ότι εκπλήσσονται από τη σοβαρότητα και τη συχνότητα αυτής της μυκητιασικής λοίμωξης κατά τη διάρκεια του δεύτερου κύματος, σε σύγκριση με ορισμένες μόνο περιπτώσεις, που είχαν αναφερθεί στο παρελθόν.
Ο δρ Nair λέει ότι έχει εντοπίσει λιγότερες από 10 περιπτώσεις στη Βομβάη τα τελευταία δύο χρόνια. «Φέτος είναι κάτι διαφορετικό», λέει. Στο Μπανγκαλόρ, ο δρ Hegde δεν είχε δει ποτέ περισσότερες από μία ή δύο περιπτώσεις στο χρόνο μέσα σε μια δεκαετία πρακτικής.
Οι ασθενείς που πάσχουν από μυκητιασική λοίμωξη έχουν συνήθως συμπτώματα βουλωμένης και αιμορραγικής μύτης, πρήξιμο και πόνο στα μάτια, στην κίνηση των βλεφάρων, θολή όραση και σε προχωρημένες περιπτώσεις απώλεια όρασης. Επίσης, έχουν παρατηρηθεί σε ασθενείς μαύρες κηλίδες δέρματος γύρω από τη μύτη.
Οι γιατροί λένε ότι οι περισσότεροι από τους ασθενείς τους φτάνουν αργά στα νοσοκομεία, όταν έχουν ήδη χάσει την όρασή τους και οι γιατροί πρέπει να αφαιρέσουν χειρουργικά το μάτι για να σταματήσουν τη μόλυνση από τον εγκέφαλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, λένε γιατροί στην Ινδία, οι ασθενείς έχουν χάσει την όρασή τους και στα δύο μάτια. Και σε σπάνιες περιπτώσεις, οι γιατροί πρέπει να αφαιρέσουν χειρουργικά το οστό της γνάθου για να εμποδίσουν την εξάπλωση της νόσου.
Το μόνο φάρμακο είναι μία αντιμυκητιακή ενδοφλέβια ένεση, που κοστίζει 3.500 ρουπίες, δηλαδή περίπου 48 δολάρια η μια δόση και πρέπει να χορηγείται κάθε μέρα έως και οκτώ εβδομάδες.
Ένας τρόπος για να σταματήσει η πιθανότητα της μυκητιασικής λοίμωξης είναι να διασφαλιστεί ότι οι ασθενείς με Covid-19 – τόσο στη θεραπεία όσο και μετά την ανάκαμψη του οργανισμού, έχουν τη σωστή δόση και διάρκεια χορήγησης στεροειδών, λέει ο δρ Rahul Baxi, διαβητολόγος με έδρα τη Βομβάη.
Ο ίδιος αντιμετώπισε περίπου 800 διαβητικούς ασθενείς Covid-19 τον περασμένο χρόνο και κανένας από αυτούς δεν εμφάνισε μυκητιασική λοίμωξη. «Οι γιατροί θα πρέπει να φροντίζουν τα επίπεδα σακχάρου μετά την ανάκαμψη των ασθενών», μου είπε ο δρ Baxi.
Ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος ισχυρίστηκε πάντως, ότι δεν υπάρχει “μεγάλη επιδημία”. Ωστόσο, είναι δύσκολο να καθοριστεί γιατί αναφέρεται σε όλη τη χώρα ένας αυξανόμενος αριθμός περιπτώσεων βλεννομυκητίασης, σχολιάζει το BBC.
«Το στέλεχος του ιού φαίνεται να είναι μολυσματικό, αυξάνοντας στα ύψη τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Ένα περίεργο ακόμα στοιχείο είναι ότι, η μυκητιασική λοίμωξη επηρεάζει πολλούς νέους», σημειώνει ο δρ Hegde.
Ο νεότερος ασθενής του τον περασμένο μήνα ήταν ένας 27χρονος άνδρας, ο οποίος δεν ήταν καν διαβητικός. «Έπρεπε να τον χειρουργήσουμε κατά τη δεύτερη εβδομάδα ανάκαμψης από τον Covid-19 και να αφαιρέσουμε το μάτι του. Είναι πολύ τραγικό» κατέληξε.
Με πληροφορίες του BBC
