Μετά από έναν χρόνο από την έναρξη της επιχείρησης εμβολιασμού στη χώρα μας, αποδείχτηκε ότι τα βασικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας ισχύουν ακόμα όσα ίσχυαν και πέρυσι. Αντιμετωπίζεται με μάσκες, μέτρα πρόληψης, αποστάσεις, εμβόλια και φάρμακα. Και τα βασικά στοιχεία τα δίνει και τα ενισχύει ο συνεχής έλεγχος με τα τεστ ώστε να λειτουργούν οι περιορισμοί της μετάδοσης. Στην πράξη είναι ένα δίπτυχο (μέτρα και ιατρική) και είναι ακριβώς αυτό που κάνουμε και ισχύει και σήμερα.
Αυτή η σχετική απλή βάση αντιμετώπισης, δεν έγινε ξεκάθαρη από όλους και όλες τις πλευρές όλο αυτό το διάστημα. Και οι ευθύνες είναι μοιρασμένες σε όλες προφανώς τις πλευρές, με αυτές της κυβέρνησης μεγαλύτερες αφού αυτή είναι που λαμβάνει τις αποφάσεις και τις υλοποιεί κιόλας συχνά με αυστηρό τρόπο και καταστολή.
Γιατί όμως έχει σημασία να τονίζουμε τα βασικά μέτρα που απαιτούνται και σήμερα; Αφενός γιατί χρειάζεται, αφού η πανδημία είναι εδώ και τρομάζει τον κόσμο. Αφετέρου γιατί ακόμα κι αν δεν γίνεται κατανοητό το πλαίσιο από όλους, δεν θα πρέπει να σταματήσει και η προσπάθεια για κατανόηση. Δεν μπορεί να σταματήσει δηλαδή η καμπάνια για τον εμβολιασμό, αντίθετα πρέπει να ενταθεί ώστε να γίνει δεκτή κι εκεί που υπάρχουν ακόμα αντιστάσεις. Ή θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για διαθεσιμότητα σε μάσκες ή αντισηπτικά ώστε να μην υπάρχουν κενά στην πρόληψη. Και το κόστος μίας μάσκας είναι κρίσιμο για μία οικογένεια.
Στην ουσία, η πανδημία μας δείχνει ότι μία πολιτική για τη δημόσια Υγεία δεν σταματά ποτέ και σε αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση η πανδημία του συγκεκριμένου κορωνοϊού. Η πολιτική υπεράσπιση της ζωής είναι μία βασική πολιτική της δημοκρατίας. Ας το δούμε κι έτσι για να κατανοήσουμε την ανάγκη της και σήμερα.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
