Σινεμά δεν πάμε, συναυλίες δεν πάμε, πουθενά δεν πάμε. Αυτή είναι η κατάσταση δύο χρόνια τώρα με τον πολιτισμό με κάποιες εξαιρέσεις ίσως το καλοκαίρι που πήγε κάμποσος κόσμος στα ανοιχτά θέατρα. Κι αυτή η κατάσταση δημιουργεί μία πρωτόγνωρη συνθήκη που έχει ως πρώτο πρώτο αποτέλεσμα το πλήγμα στην καλλιτεχνική ζωή.
Τα λέγαμε και πέρυσι και ισχύει και φέτος ότι πρέπει να βρεθούν τρόπου να υποστηριχθούν οι καλλιτέχνες ώστε να κρατηθούν και να επανέλθουν στο έργο τους όταν τελειώσει η πανδημία. Αν υπάρχει δυνατότητα και για έργο όσο διαρκεί η έξαρση της πανδημίας, όπως έγινε μέσα από τις πλατφόρμες, ακόμα καλύτερα. Είναι ζωτικό να επιβιώσει ο πολιτισμός.
Μετά όμως είναι και το θέμα της συνάντησης του κοινού. Όσο κι αν μπορούμε να δούμε πολλά πράγματα από τους υπολογιστές, τίποτα δεν αντικαθιστά το ίδιο την συνάντηση και την επαφή σε έναν χώρο πολιτισμού. Είμαστε μείον και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε., Για αυτό και πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σβήσουμε την πανδημία και να επανέλθουμε εκεί έξω.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
