Υπάρχει μία παρεξήγηση με τις αναλύσεις για τον πόλεμο. Τις κάνουν πολλοί γιατί έτσι πιστεύουν ότι «εξηγούν» την κατάσταση. Όμως δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα παρερμηνειών ή ανάγκη επεξηγήσεων. Γιατί ο πόλεμος είναι ένα δεδομένο, μία τραγική πραγματικότητα. Κι όσοι ζούμε μακριά του, και έχουμε την τύχη να είμαστε καλά, δεν κάνουμε αναλύσεις για να αποδώσουμε δίκιο και άδικο ή να επιδείξουμε ιστορικές και γεωγραφικές γνώσεις, μέχρι να έρθει η ώρα να μας πάρει ο ύπνος.
Τις αναλύσεις τις χρειαζόμαστε ένα για να σταματήσει ο πόλεμος, δύο για να μην επαναληφθεί. Μόνο τότε δικαιολογείται όλη αυτή η συζήτηση για τον Πούτιν, την ιστορική και τη σημερινή Ουκρανία, τις πολιτικές αλλαγές του 2014, το ΝΑΤΟ, το φυσικό αέριο, τη Μεγ. Αικατερίνη, τους ναζί, παλιούς και νέους και πάει λέγοντας. Όλα αυτά έχουν νόημα αν μπορούν αύριο το πρωί κιόλας να συμβάλλουν στο τέλος του πολέμου. Όταν θα τελειώσει ο πόλεμος και η ειρήνη θα είναι μία συνθήκη για τον πολίτη κάθε μέρα, τότε θα υπάρξει χώρος και χρόνος για ακόμα περισσότερες αναλύσεις.
Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
