Ημέρα εθνικής επετείου σήμερα και όσο αν μοιάζει ρουτίνα το τυπικό του εορτασμού, δεν παύει να μας προκαλεί λίγο ή πολύ τη σκέψη για το ερώτημα, την πρόκληση που έθεσε η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Άλλωστε ένα νόημα που έχουν οι επέτειοι σαν αυτήν είναι ακριβώς να προκαλούν και έναν αναστοχασμό, μία θεώρηση του ρόλου που παίζει το μεγάλο ιστορικό γεγονός στις μέρες μας.
Ο εορτασμός των 200 χρόνων από την Επανάσταση έπεσε πάνω στην κορύφωση της πανδημίας και χάθηκε η ευκαιρία να συνδεθεί και με βαθύτερες και λαϊκότερες κοινωνικές αναζητήσεις. Αν και συχνά οι προθέσεις τέτοιων εορτασμών κατακλύζονται από πολλούς και διαφορετικούς στόχους ώστε στο τέλος να απονευρώνονται.
Μία αίσθηση που έμεινε πάντως είναι ότι σήμερα οι Έλληνες και οι Ελληνίδες δεν θέλουν να κλείσουν σε μικρά κουτάκια στερεότυπων και γενικεύσεων της Επανάσταση των προγόνων τους. Διαφάνηκε σαν να έχουμε προχωρήσει λίγο προς νέα πεδία, σε νέους δρόμους. Θα δείξει και στο μέλλον…
Για τα Γιάννενα όπως και άλλες πόλεις, είναι και μία ημέρα που ιστορικά μας θυμίζει την απώλεια των Εβραίων της πόλης μας, την απώλεια ενός απίστευτα μεγάλου κομματιού της ιστορίας, της παράδοσης και αυτού καθ’ αυτού του πληθυσμού της το 1944. Είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός ο αφανισμός της γιαννιωτοεβραϊκής κοινότητας. Κι αυτό είναι ένα ιστορικό στοιχείο που περιμένει ακόμα την προσέγγισή του και σύγχρονους στοχασμούς.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
