Τώρα συζητάμε για το αν υπάρχει συντηρητική στροφή στην πολιτική στη χώρα μας και σε όλη την Ευρώπη μετά από μία σειρά από νίκες που κάνουν τα συντηρητικά κόμματα αλλά και τα πιο ακροδεξιά. Είναι πάντως βέβαιο ότι κερδίζουν κόμματα που αναφέρονται στη δεξιά παράδοση ενώ διαμορφώνεται και μία ζώνη με κυριαρχία της υπερ-δεξιάς (Πολωνία, Ουγγαρία κλπ).
Το ερώτημα όμως δεν θα έπρεπε τόσο να είναι πάνω στο όριο δεξιάς-αριστεράς και συντηρητικού – προοδευτικού. Τουλάχιστον όχι μόνο εκεί. Γιατί πλέον ζούμε και σε ένα κόσμο που υπάρχει πιο βαθύ ζήτημα δημοκρατίας.
Γιατί είναι θέμα δημοκρατίας, η κυριαρχία θεσμών που δεν προέρχονται μέσα από τις αιρετές διαδικασίες και την εκλογή των πολιτών, αλλά διαμορφώνουν τις πιο βασικές πτυχές της ζωής τους. Την αύξηση του κόστους των δανείων την αποφασίζουν τράπεζες και θεσμικοί φορείς όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που δεν λογοδοτούν στους πολίτες οι οποίοι όμως καλούνται να πληρώσουν αυξήσεις του 20 και 30% στο δάνειό τους για έναν έχουν ένα σπίτι. Και βλέπουμε ότι οι κυβερνήσεις στέκονται άβουλες μπροστά σε αυτές τις αλλαγές.
Αν όμως οι σημαντικές αποφάσεις για τις κοινωνίες λαμβάνονται εκτός του πολιτικού συστήματος αντιπροσώπευσης που αποτελεί και ένα θεμέλιο των φιλελεύθερων δημοκρατιών, τότε πώς θα προασπιστεί και ο ρόλος του πολίτη; Και γίνεται να λειτουργεί μία δημοκρατία αποτελεσματικά χωρίς ισχυρούς πολίτες;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
