Από πολλές πλευρές αυτές τις δύο ημέρες μετά τις δημοτικές εκλογές, αναφέρεται ότι το σκηνικό που διαμορφώθηκε στον Δήμο Ιωαννιτών μοιάζει με αυτό του 2019. Και μοιάζει όντως ως προς τον συσχετισμό των δυνάμεων που έχει διαμορφωθεί. Πώς όμως εξηγείται κάτι τέτοιο;
Σε μεγάλο βαθμό θα πρέπει να ερμηνευτεί ως μία συντηρητική αναδίπλωση του τοπικού πολιτικού σκηνικού, που δεν παράγει νέες ιδέες ή και νέα πρόσωπα. Έχει παγιωθεί μία κατάσταση μακράς διάρκειας στις ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων της πόλης, χωρίς όμως να φέρνει αυτό και μια νέα κατάσταση για την πόλη. Θα μπορούσε βέβαια να αντιτείνει κάποιος ότι αυτή η εικόνα δείχνει και μία σταθερότητα που ίσως να γλυτώνει και από φαινόμενα άλλων πόλεων που με λύπη βλέπουμε και φέτος να αναπτύσσονται. Η σταθερότητα σημαίνει όμως και στασιμότητα κάτι που οφείλει να λάβει υπόψη του ο νέος δήμαρχος, όποιος και αν εκλεγεί.
Η μακρά παρουσία στην πρώτη πολιτική γραμμή της πόλης, ενδέχεται να σημαίνει σε δεύτερο επίπεδο και μια αδυναμία και του Δήμου Ιωαννιτών αλλά και των περισσότερων δήμων να αλλάξουν τόσο ώστε να είναι ανταγωνιστικοί και ισχυροί ως προς την κεντρική εξουσία. Σε κατάσταση συνεχούς οικονομικής εξάρτησης από τα κρατικά ταμεία και με τις περισσότερες βασικές υπηρεσίες πια να έχουν ιδιωτικοποιηθεί, οι δήμοι έρχονται μπροστά σε αδιέξοδα που δεν εκφράζονται αλλά ούτε ανοίγουν τον δρόμο στο νέο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επιλογές για τον πολίτη στην κάλπη. Ειδικά στον Δήμο Ιωαννιτών υπήρξαν επτά παρατάξεις με αναγνωρισμένους και έμπειρους επικεφαλής. Ίσως να είναι και αυτό ένα αντιστάθμισμα των πολιτικών αδυναμιών που διαφαίνονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αλλά ας ελπίσουμε το 2028 να μην συζητάμε ξανά.. για το 2019.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
