Η αλήθεια είναι ότι μία στο τόσο σκέφτομαι να αποσυρθώ από το facebook γιατί με κουράζει η αντιπαράθεση και η πολεμική. Οι άνθρωποι που βγάζουν τον χειρότερο εαυτό τους μέσα από το προφίλ τους μοιάζουν με αχρείαστη επιβάρυνση της καθημερινότητά μας. Αλλά μετά μου φεύγει αυτή η σκέψη και συνεχίζω με τον ίδιο ρυθμό συν τοις άλλοις γιατί έχει αποδεχτεί ότι μου κάνει και καλό στη δουλειά και την αναγνωσιμότητα των κειμένων μου. Μπορεί το fb να μην φέρνει έσοδα, όμως διαδίδει τη δουλειά μας και προσθέτει περισσότερο κύρος- εκεί που προϋπάρχει βέβαια. Αλλά η ταχύτητα επικοινωνίας και διάδρασης είναι το μεγάλο του πλεονέκτημα.
Τα σαββατοκύριακα είναι πια αφιερωμένα στους «πολέμους» στο facebook και το twitter. Σκάνε θέματα τρομερής έντασης που σε όλα τα άλλα παραδοσιακά μέσα μπορεί να πέρναγαν και σε μονόστηλα που λέμε. Και γίνονται ακόμα μεγαλύτερα ως θέματα από την προσωπική εμπλοκή του καθενός και της καθεμιάς που δείχνουν και μία τάση προσωπικής έκθεσης με τη συμμετοχή τους. Οι χρήστες, που μπορεί κατά τα άλλα να είναι ήσυχοι και μετριοπαθείς άνθρωποι, αν μπουν σε έναν «πόλεμο» αντιπαράθεσης στα social media, εκεί που όλα μοιάζουν μαύρο- άσπρο- εκεί λοιπόν νιώθουν έτοιμοι να συμμετέχουν ακόμα περισσότερο με πολύ μεγαλύτερη προσωπική ένταση.
Δεν μπορείς να πεις ότι είναι καλή ή κακή αυτή η συμμετοχή. Τείνω να πιστεύω ότι κάνει τελικά καλό να εκφράζεσαι και αλλιώς, πέρα από τα όρια μιας «φυσιολογικής» ζωής εκτός δικτύου. Φυσικά με προϋπόθεση να γνωρίζεις τα όρια σου και να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις και τις συνέπειες της έκθεσής σου. Γιατί παρόλο που πιστεύουμε το αντίθετο, ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ