Τετάρτη 27.03.2024
More

    Απλές προσδοκίες

    Η μεσαία τάξη, στην ποδιά της οποίας σφάζονται τα καλύτερα παλικάρια των κομμάτων σε αυτές τις εκλογές, πάσχει από ένα βασικό έλλειμμα: Δεν ζει στο παρόν, αλλά στο παρελθόν. Επικαλείται συνέχεια τα «παλιά, καλά χρόνια» και δυσανασχετεί με το παρόν. Που είναι δύσκολο και αφόρητο προφανώς, αλλά αυτό είναι και δεν έχει άλλο. Και δεν είναι λύση να μην το αποδέχεσαι προσδοκώντας την επιστροφή σε ένα ιδεατό παρελθόν όταν «όλα πήγαιναν καλύτερα». Που κι αυτό δεν υπήρξε ποτέ έτσι και περισσότερο με μία κατασκευή εκ των υστέρων μοιάζει για να υπάρχει ως παράδειγμα των προσδοκιών.

    Γιατί δεν είναι ούτε το παρόν το πρόβλημα ούτε το παρελθόν η λύση. Αν υπάρχει ένα ζήτημα είναι με το μέλλον, με τις προσδοκίες τελικά. Κι εκεί είναι που έχει δίκιο η μεσαία τάξη και δεν της το αναγνωρίζουν. Της έχουν κόψει τα φτερά, της έχουν τελειώσει οι προσδοκίες. Και δεν είναι όλοι παλαβοί να θέλουν να ζήσουν πάνω από τις δυνάμεις τους και να δανείζονται για να μοιάζουν με πλούσιους, όπως τους κατηγορεί ένας κάποιος πυρήνας αγωνιούντων μη και ξεμυτίσει από πουθενά ο λαϊκισμός των φτωχών (με τον λαϊκισμό των πλουσίων δεν έχουν πρόβλημα).

    Δεν είναι λαϊκισμός να θέλεις να ζεις σε μία όμορφη πόλη που θα σε σέβεται, σε ένα κράτος που θα σε προστατεύει και θα δίνει ευκαιρίες στα παιδιά σου να σπουδάσουν ή να δουλέψουν. Κατά βάση αυτά θέλει ο κόσμος ακόμα κι όταν τον τρελαίνουν με οράματα, ψεύτικους κόσμους και απωθημένα εξουσίας. Τα βασικά θέλει και η μεσαία τάξη και όλες οι τάξεις και όλος ο κόσμος. Και δεν είναι λύση να τους σπας τις προσδοκίες. Ούτε όμως να τους καλλιεργείς την ευκολία να τις ικανοποιήσουν χωρίς κόπο.

     

     

    ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ