Άμα το καλοσκεφτούμε, σε αυτήν την πόλη είμαστε ακόμα δέσμιοι του παρελθόντος μας. Και δεν λέω τίποτα βαρύ, σαν τις όψιμες ανησυχίες μήπως και μας βγει το κακό όνομα με τον Αλή Πασά. Λέω ότι ακόμα ψαχνόμαστε με πράγματα που έπρεπε να τα είχαμε λύσει πριν από 20 και 30 χρόνια. Ακόμα για το νέο δημαρχείο μιλάμε, ακόμα για το πότε θα ολοκληρωθεί το αποχετευτικό, ακόμα με πεζοδρόμια και άσφαλτο ασχολείται και ο δήμος. Που αυτά ειδικά τα θέματα των υποδομών έπρεπε να τα κάνουν οι υπηρεσίες χωρίς καν να ρωτάνε τον δήμαρχο. Χάλασε ο δρόμος, πατάμε ένα κουμπί και ξεκινάει το έργο αποκατάστασης. Αυτό είναι σύγχρονη πόλη.
Αλλά πάλι, αφού είναι δεδομένο ότι λείπουν τόσες υποδομές, δεν θα πρέπει να ασχοληθούμε; Θα ασχοληθούμε αναγκαστικά γιατί η πόλη έχει μέλλον και δεν θα πρέπει να της το κόβουμε. Και νέο δημαρχείο θα πρέπει να φτιάξουμε και νέο Κέντρο Τέχνης κάποτε θα φτιάξουμε και όλα τα καλά που έχουν οι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις πρέπει να τα έχουμε κι εμείς.
Αυτό που βλέπω σαν πρόβλημα είναι ότι χαμηλώνουμε συνέχεια τον ορίζοντα και νομίζουμε ότι ο δικός μας μικρόκοσμος πρέπει να είναι και ο κόσμος των άλλων. Αυτή την επαρχιωτίλα να αποδιώχναμε κι αυτή τη λογική του αράγματος και της μικροαστικής ίντριγκας μην και προοδεύσει ο γείτονας. Κι όλα θα πήγαιναν καλύτερα.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
