Πέμπτη 28.03.2024
More

    Αποχρώσεις- Ταξιδεύοντας στον Έβρο

    Νομίζω ότι έχω καλές αναμνήσεις από τον Έβρο. Το «νομίζω» μόνο και μόνο γιατί ένα οχτάμηνο το πέρασα στρατιώτης στον Λαγό, που είναι πολύ μακριά κι από όσο μπορεί να φανταστεί κάποιος που ζει στο κέντρο της Αθήνας.

    Κι όσο να ‘ναι μία θητεία είναι μία θητεία και σου αφήνει και μερικά «σημάδια», ιδιαίτερα όταν σου λείπουν άνθρωποι που αγαπάς. Αλλά δεν είχα προβλήματα στη θητεία, αντίθετα είδα κι ένα κομμάτι του στρατού- ήταν μετά τα Ίμια- που λειτουργούσε πολύ αποτελεσματικά και σεβόταν τον άνθρωπο.

    Τα επόμενα χρόνια έκανα και μερικές μέρες διακοπές στην περιοχή γύρω από την Αλεξανδρούπολη και ειδικά το Δέλτα του Έβρου θα το θυμάμαι κι ελπίζω κάποτε να το επισκεφτώ ξανά. Παίζοντας βόλεϊ θυμάμαι τώρα είχαμε φτάσει παλιότερα  και ως την Ορεστιάδα και πάνω στο τριεθνές.

    Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση στα εδάφη πάνω από τις Φέρες ήταν το πόσο επίπεδα ήταν και πόσο μεγάλος ήταν ο ποταμός. Μαζί με το κλίμα που άλλαζε πολύ όσο κατευθυνόσουν προς τον βορρά, διαμόρφωναν μία πολύ διαφορετική αίσθηση. Όμως όπως γίνεται σε όλο τον ελληνικό χώρο, σε πιάνει το τοπίο και βέβαια σε γεμίζουν οι άνθρωποι. Ανθρώπους πολύμορφους, διαφορετικούς, ενδιαφέροντες βρίσκεις παντού και στον Έβρο και στην Κρήτη και στα Γιάννενα. Και φαντάζομαι θα έχει τα αρνητικά του και ο κάθε τόπος. Αλλά αν θέλω κάτι να σημειώσω είναι ότι πρέπει να αποφεύγουμε τις γενικεύσεις και τα  στερεότυπα… και να ταξιδεύουμε. Κι ίσως ένα ταξίδι στον Έβρο να κρύβει για μας πολλά ωραία που σήμερα δεν μπορούμε να φανταστούμε.

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ